ابن بابويه و شيخ طوسي و غير ايشان به سندهاي معتبر از حضرت اميرالمؤمنين - صلوات اللَّه عليه - روايت كرده اند:
هر كه خواهد كه بيرون رود از دنيا و حال آن كه پاك شده باشد از گناهان، چنانچه پاك مي شود طلا از غش؛ و از او احدي بازخواست مظلمه ننمايد در قيامت، پس بخواند بعد از نمازهاي پنجگانه نسبتِ پروردگار را يعني سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد» دوازده مرتبه، پس دستها را به سوي آسمان بگشايد و اين دعا بخواند.
پس حضرت فرمود:
اين از رازهاي مكنون است كه تعليم كرد مرا رسول خدا صلي الله عليه وآله و امر كرد مرا كه تعليم نمايم به حسن و حسين - صلوات اللَّه عليهما - و دعا اين است:
«اَللَّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَكِ وَ أَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ(المَكنون) العَظيمِ وَ سُلْطانِكَ الْقَديمِ يا واهِبَ الْعَطايا يا مُطْلِقَ الأُساري يا فَكَّاكَ الرِّقابِ مِنَ النَّارِ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَفُكَّ رَقَبَتي مِنَ النَّارِ وَ أَخْرِجْني مِنَ الدُّنْيا آمِناً وَ أَدْخِلْني الجَنَّةَ سالِماً وَاجْعَلْ دُعائي أَوَّلَهُ فَلاحاً وَ أَوْسَطَهُ نَجاحاً وَ آخِرَهُ صَلاحاً إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ؛
خداوندا، به درستي كه از تو به اسم پوشيده ي مخزون پاكيزه ي پاك خجسته ات درخواست مي نمايم، و به اسم بزرگ و فرمانروايي ديرينه و بي آغازت تقاضا مي نمايم، اي بخشنده ي عطايا، اي رها كننده ي اسيران، اي آزاد كننده ي بندگان از آتش جهنم، از تو مسألت دارم كه بر محمد و آل محمد درود فرستي، و مرا از آتش جهنم آزاد نمايي، و سالم و بي گزند از دنيا خارج نموده، و ايمن و آسوده در بهشت داخلم فرما، و آغاز اين روزم را رستگاري، و ميانه اش را كاميابي، و پايانش را صلاح و درستي قرار ده، به راستي كه تويي بسيار آگاه بر نهانها.»
و در بعضي از نسخ معتبره دعا چنين است:
«يا فَكَّاكَ الرِّقابِ مِنَ النَّارِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتي مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُخْرِجَني مِنَ الدُّنْيا سالِماً وَ تُدْخِلَنِي الجَنَّةَ آمِناً وَ أَنْ تَجْعَلَ دُعائي أَوَّلَهُ صَلاحاً(فلاحاً) وَ أَوْسَطَهُ نَجاحاً وَ آخِرَهُ فَلاحاً(صلاحاً) إِنَّكَ أَنْتَ عَلّامُ الْغُيُوبِ.»

كليني به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است:
هر كه ايمان دارد به خدا و روز قيامت، بايد كه ترك نكند بعد از هر نماز فريضه، خواندنِ سوره (قل هو اللَّه)را. به درستي كه هر كه بخواند، خدا جمع مي كند براي او خير دنيا و آخرت را و مي آمرزد او را و پدر و مادر او را و هر كه از پدر و مادر او به هم رسيده اند.
و در حديث ديگر وارد شده:
هر كه بعد از هر نماز فريضه ده مرتبه سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ احد)بخواند، حق تعالي از حورالعين به او تزويج نمايد.
و سيّد بن طاوس از حضرت رسول صلي الله عليه وآله روايت كرده كه: هر كه بعد از هر نماز سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد)بخواند رحمت از آسمان بر سرش فرو ريزد و سكينه بر او نازل گردد و خدا نظر رحمت به سوي او افكند و گناهانش را بريزد و هر حاجت كه سوال كند برآيد و در امان خدا باشد.(1)