تعقيبات ديگر، خواندن تسبيحات اربعه است.
چنانچه شيخ طوسي و ابن بابويه و حِميَري به سندهاي صحيح از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند:
«روزي حضرت رسالت صلي الله عليه وآله به اصحاب خود گفت: اگر جمع كنيد آنچه داريد از جامها و ظرفها و بر روي هم گذاريد آيا به آسمان مي رسد؟ گفتند: نه يارسول اللَّه! فرمود كه: مي خواهيد تعليم كنم شما را چيزي كه اصلش در زمين است و شاخش در آسمانست؟ گفتند: بلي يا رسول اللَّه! فرمود كه: بعد از هر نماز سي نوبت بگوئيد: «سُبْحانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ للَّهِ وَ لا إلهَ إلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أكْبَرُ» كه اصل اينها در زمين است و فرعشان در آسمان؛ و رفع مي كنند از آدمي، خانه فرود آمدن، و غرق شدن، و سوختن، و در چاه افتادن، و دريدن درندگان، و به مرگهاي بد مردن، و هر بلائي كه در آن روز از آسمان نازل مي گردد، و اينهايند باقيات صالحات كه حق تعالي در قرآن(1) فرموده است».
و به سندهاي صحيح ديگر نقل شده است: «ذكر كثير كه خدا در قرآن(2) به آن امر فرموده است اين است.»
در حديث صحيح ديگر از حضرت صادق عليه السلام آمده:
هر كه اين تسبيحات را بعد از هر نماز فريضه چهل نوبت بخواند - پيش از آن كه از جاي نماز حركت كند - هر حاجت كه از خدا سؤال كند روا گردد.
به سند صحيح از حضرت صادق عليه السلام نقل است: هر كه بعد از نماز فريضه سي مرتبه «سُبحانَ اللَّهِ» بگويد بر بدنش گناهي نماند مگر آن كه بريزد.
و در حديث صحيح ديگر از آن حضرت است: «ذكر بسيار» كه حق تعالي در كلام مجيد آن را مدح كرده است اين است كه سي مرتبه «سُبْحانَ اللَّهِ» بعد از هر نماز فريضه بگويد.
قطب راوندي روايت كرده است كه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به براء بن عاذب فرمود:
مي خواهي تو را دلالت كنم بر امري كه چون به جا آوري به حق و راستي دوست خدا باشي؟ گفت: بلي. فرمود كه: بعد از هر نماز هر يك از تسبيحات اربع را ده مرتبه بگو؛ چون چنين كني هزار بليّه در دنيا از تو دور گردد كه يكي از آنها مرتد شدن باشد؛ و هزار مرتبه در آخرت براي تو ذخيره كنند كه يكي آن باشد كه در جوار حضرت رسول صلي الله عليه وآله باشي.(3)