ابن بابويه به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه: هر گاه بنده اي در سجده سه مرتبه بگويد: «يا اَللَّهُ يا رَبَّاهُ يا سَيِّداهُ» خداوند كريم جواب او گويد: لبّيك بنده من چه حاجت داري؟ حاجت خود را بطلب.
و در مكارم الأخلاق روايت كرده است كه: هر كه در سجده: «يا ربّاه يا سيّداه» آنقدر بگويد كه يك نفس تمام شود، حق تعالي فرمايد كه: حاجت خود را سؤال كن.
و همچنين روايت كرده است كه: بعضي از ائمه عليهم السلام در سجده مي گفتند:
«سَجَدَ لَكَ يا رَبِّ طالِبٌ مِنْ ثَوابِكَ سَجَدَ لَكَ يا رَبِّ هارِبٌ مِنْ عِقابِكَ سَجَدَ لَكَ يا رَبِّ خائِفٌ مِنْ سَخَطِك»؛ پس مي گفت: «يا اَللَّهُ يا رَبَّاهُ» تا نفس وفا مي كرد؛ پس حاجت خود را طلب مي نمود.
و ابن بابويه رضي الله عنه روايت كرده است از حضرت صادق عليه السلام كه: هر گاه بنده اي در سجده بگويد: «يا رَبِّ يا رَبِّ» تا نفسش وفا كند، پروردگار عالم فرمايد كه: لبّيك، چه حاجت داري؟(1)