در كتاب طبّ الأئمّة روايت شده است:
مردي به خدمت حضرت امام محمّد باقر عليه السلام شكايت كرد كه هر چند آزاد و بنده را به حباله نكاح خود به درمي آورم مرا فرزند روزي نمي شود، و عمرم به شصت سال رسيده است. حضرت فرمود كه سه روز بعد از نماز خفتن، و بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه:«سُبْحَانَ اللَّهِ» و هفتاد مرتبه: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» بگو، پس اين آيه را بخوان: «اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ اِنَّهُ كانَ غَفّاراً × يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً × وَ يُمْدِدْكُم بِاَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ اَنْهاراً.» (1)