سيّد ابن طاوس رضي الله عنه در كتاب فلاح السائل روايت كرده است:
حضرت اميرالمؤمنين - صلوات اللَّه عليه - بعد از نماز عشاء اين دعا مي خواندند:
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْرُسْني بِعَيْنِكَ الَّتي لا تَنامُ وَ اكْنُفْني بِرُكْنِكَ الّذي (الّتي) لايُرامُ وَ اغْفِرْ لي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ يا ذَاالْجَلاْلِ وَ الْإكْرامِ اَللَّهُمَّ إِنّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ طَوارِقِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ مِنْ جَورِ كُلِّ جائِرٍ وَ حَسَدِ كُلِّ حاسِدٍ وَ بَغْيِ كُلِّ باغٍ اَللَّهُمَّ احْفَظْني في نَفْسي وَ أَهْلي وَ مالي وَ جَميعِ ما خَوَّلْتَني مِنْ نِعَمِكَ اَللَّهُمَّ تَوَلَّني فيما عِنْدَكَ مِمَّا غِبْتُ عَنْهُ وَ لا تَكِلْني إِلي نَفْسي فيما حَضَرْتُهُ يا مَنْ لا تَضُرُّهُ الذُّنُوبُ وَ لا تَنْقُصُهُ الْمَغْفِرَةُ اِغْفِرْلي ما لا يَضُرُّكَ وَ أَعْطِني ما لا يَنْقُصُكَ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ اَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ فَرَجاً قَريباً وَ صَبْراً جَميلاً وَ رِزْقاً واسِعاً وَ الْعَفْوَ وَ الْعافِيَةَ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْلي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ الْأَحْياءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْواتِ اَللَّهُمَّ اجْعَلْني مِمَّنْ يُكْثِرُ ذِكْرَكَ وَ يُتابِعُ شُكْرَكَ وَ يَلْزَمُ عِبادَتَكَ وَ يُؤَدّي أَمانَتَكَ اَللَّهُمَّ طَهِّرْ لِساني مِنَ الْكِذْبِ وَ قَلْبي مِنَ النِّفاقِ وَ عَمَلي مِنَ الرِّياءِ وَ بَصَري مِنَ الْخِيانَةِ إِنَّكَ تَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ اَللَّهُمَّ رَبَّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَ ما أَظَلَّتْ وَ رَبَّ الْأَرَضينَ السَّبْعِ وَ ما أَقَلَّتْ وَ رَبَّ الرِّياحِ وَ ما ذَرَتْ وَ رَبَّ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ إِلهَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ آخِرَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ رَبَّ جَبْرَئيلَ وَ ميكائيلَ وَ إِسْرافيلَ وَ إِلهَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ أَسْئَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَتَوَلّاني بِرَحْمَتِكَ وَ تَشْمَلَني بِعافِيَتِكَ وَ تُسْعِدَني بِمَغْفِرَتِكَ وَ لا تُسَلِّطْ عَلَيَّ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ فَقَرِّبْني وَ عَلي حُسْنِ الْخُلْقِ فَقَوِّمْني وَ مِنْ شَرِّ شَياطينِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فَسَلِّمْني وَ في آناءِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ فَاحْرُسْني وَ في أَهْلي وَ مالي وَ وُلْدي وَ إِخْواني وَ جَميعِ ما أَنْعَمْتَ بِه عَلَيَّ فَاحْفَظْني وَ اغْفِرْلي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِسائِرِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يا ربَّ الْباقِياتِ الصَّالِحاتِ إِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ وَ نِعْمَ الْمَوْلي وَ نِعْمَ النَّصيرُ بِرَحْمَتِكَ يا رَحيمُ الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ صَلَواتُهُ (صلوات الله) عَلي سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ النَّبيِّ وَ الِهِ وَ عِتْرَتِهِ الطَّاهِرينَ؛(1)
- خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و به وسيله ي چشم [و ذات] خود كه هرگز به خواب نمي رود، از من پاسداري نما، و به حمايتت كه هرگز كسي نمي تواند آن را قصد بكند مورد حمايت خويش قرار ده، و به قدرتت بر من از من درگذر. اي صاحب بزرگي و بزرگواري. خداوندا، از پيشامدهاي بزرگ شب و روز و از جور و ستم هر ستمگر، و رشك و حسادت هر رشك برنده، و تجاوز هر تجاوزگر به تو پناه مي برم. خدايا، مرا و خانواده و مال و تمام آنچه از نعمتهايت بر من ارزاني داشته اي محافظت بفرما. خدايا، آنچه كه در نزد توست و من اطلاعي از آن [يا: گرايشي به آن] ندارم خود سرپرست و متولي من باش، و در آنچه از آن اطلاع دارم مرا به خودم وامگذار، اي خدايي كه گناهان آسيبي به تو نمي رساند، و آمرزش از تو نمي كاهد، آنچه را كه ضرري به تو ندارد بيامرز، و آنچه را كه از تو چيزي نمي كاهد به من عطا فرما. براستي كه تويي بسيار بخشنده. خداوندا، گشايش زودرس و شكيبايي زيبا و روزي فراوان و عفو و گذشت و عافيت در دنيا و آخرت را از تو مسألت دارم. خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و من و پدر و مادر و مردان و زنان مؤمن، زندگان و مردگان را بيامرز.
خدايا، مرا از كساني قرار ده كه بسيار به ياد تو بوده و پيوسته شكرگزار، و همواره ملازم عبادتت بوده، و امانت تو را ادا مي نمايند. خداوندا، زبانم را از دروغ، و دلم را از نفاق و دورويي، و عملم را از ريا، و ديده ام را از خيانت پاكيزه گردان، زيرا تو به خيانت چشمها و آنچه كه دلها آن را مخفي مي دارند آگاهي. خداوندا، اي پروردگار آسمانهاي هفتگانه و آنچه آنها بر آن سايه افكنده اند، و پروردگار زمينهاي هفتگانه و تمام چيزهايي كه آنها حمل مي كنند، و پروردگار بادها و آنچه كه آنها پراكنده مي كنند، و پروردگار و معبود همه ي اشياء و اول و آخر هر چيز، و پروردگار جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل، و معبود حضرت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب عليهم السلام، از تو مي خواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستي، و به رحمت خويش مرا سرپرستي نموده، و عافيتت را شامل حالم گردانيده، و به آمرزشت نيكبخت كرده، و هيچ كس از مخلوقاتت را بر من چيره نگرداني.
خداوندا، پس مرا مقرب درگاه خود، و بر اخلاق نيك استوارم گردان، و از شر و گزند شيطانهاي جني و انسي سلامت بدار، و در اوقات و لحظات شب و [اول و آخر و لحظات] روز پاسم بدار، و مرا و خانواده و دارايي و فرزندان و برادرانم و همه ي آنچه را كه بر من ارزاني داشتي محافظت بفرما، و من و پدر و مادرم و همه ي مردان و زنان مؤمن را بيامرز، اي سرپرستي كننده ي [يا: اي پروردگار] اعمال پايدار صالح، براستي كه تو بر هر چيز توانايي. اي بهترين سرپرست و بهترين ياري گر، به رحمتت اي مهربانترين مهربانها [اي مهربان]. سپاس خداوندي را كه پروردگار عالميان است، و درودهاي او بر سرورمان حضرت محمد و پيامبر اكرم، و آل و عترت پاك او باد.» (2)