و به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است:
(دو فرشته ي نگاهبان را مورد خطاب قرار داده،) بعد از نماز صبح و نماز شام ده مرتبه بگو:
«اَسْتَعيذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ»
- از شيطان رانده شده، به خدا پناه مي برم.

پس بگو:
«اُكْتُبا رَحِمَكُمَا اللَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ أَمْسَيْتُ وَ أَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤْمِناً عَلي دينِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه وآله وَ سُنَّتِه وَ عَلي دينِ عَليٍّ عليه السلام وَ سُنَّتِه وَ عَلي دينِ فاطِمَةَ عليها السلام وَ سُنَّتِها وَ عَلي دينِ الْأَوْصِياءِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ وَ سُنَّتِهِمْ آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلاْنِيَتِهِمْ وَ بِغَيْبِهِمْ وَ شَهادَتِهِمْ وَ أَسْتَعيذُ بِاللَّهِ في لَيْلَتي هذِه وَ يَوْمي هذا مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ مُحَمَّدٌ وَ عَليٌّ وَ فاطِمَةُ و الْأَوْصِياءُ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ أَرْغَبُ إِلَي اللَّهِ فيما رَغِبُوا فيهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ؛(1)
- بنويسيد كه خداوند شما را رحمت كند: به نام خداوند رحمت گستر مهربان. شب و صبح نمودم در حالي كه براساس دين و آيين حضرت محمد صلي الله عليه و آله، و براساس شيوه ي حضرت علي عليه السلام، و طبق روش حضرت فاطمه عليهاالسلام و بر آيين اوصياء عليهم السلام، به خدا ايمان آوردم. ايمان آوردم به باطن و ظاهر و نهان و آشكار ايشان، و در اين شب و اين روزم از تمام آنچه كه حضرت محمد و علي و فاطمه و اوصياء؛ كه درود خدا بر ايشان، از آن پناه بردند، به خدا پناه مي برم، و با هر چه كه بدان ميل و رغبت داشتند، به خدا متمايلم. هيچ دگرگوني و نيرويي نيست جز به وسيله خدا.»

اهميت استقبال از دو فرشته ي نگاهبان بر اعمال
يقيناً در دل خويش به فرمايش خداوند - جل جلاله - اعتقاد داشته و آن را تصديق مي كني، آنجا كه مي فرمايد:
«ان عليكم لَحافِظين، كِراماً كاتِبين؛ (2)
- به راستي كه بر شما نگاهباناني گمارده شده، بزرگواراني كه [اعمال شما را] مي نويسند.

و خود را مهياي استقبال از آن دو فرشته مي كني، همان گونه كه خود را براي ورود پيك پادشاهان دنيا - كه از بندگان خداوند و پادشاه عالميانند - آماده مي كني، و در دل به ورود و حضور آن دو چنان اهميت مي دهي كه به وسيله آن مي توان بر تصديق تو به سرور فرستادگان خدا صلي الله عليه و آله رهنمون شد، زيرا برخي از بندگان عارف خداوند - جل جلاله - با اسبابي كه به عبارت و بيان نمي توان آن را دريافت، از وقت حضور و بازگشت آن دو فرشته در شام و صبح آگاه مي گردند، بلكه اگر خداوند - جل جلاله - بخواهد مي تواند تو را نيز از آن آگاه گرداند تا اينكه به روشني آن را بداني.

در روايت آمده كه علي عليه السلام هماره وقتي شب فرامي رسيد، مي فرمود:
«ألحمدلله الذي أذهب بالنهار و جآء بالليل سكناً، نعمةً منه و فضلاً. أللهم، اجعلنا من الشاكرين. ألحمدلله الذي عافاني في يومي هذا، فرب مبتلي قد ابتلي فيما مضي من عمري. أللهم، عافني فيما بقي منه و في الآخرة، وقني عذاب النار.»
- سپاس خدا را كه روز را برد و شب را براي آسايش بياورد، و اين نعمت و تفضلي از اوست. خداوندا، ما را از سپاسگزاران قرار ده. ستايش خداوندي را كه امروز مرا عافيت بخشيد، و چه بسا كساني كه در گذشته ي عمرم گرفتار شده اند. خدايا، مرا در باقيمانده ي عمر و نيز در آخرت عافيت بخش و از عذاب آتش جهنم نگاه دار.


اينك مي گويم: وقتي برخي از دعاها و عبادتهاي روز تا فرا رسيدن شب را فراموش مي كنم، آنها را انجام داده و قضا مي كنم و بر دو فرشته ي شب سلام گفته و آن دو را به خداوند - جل جلاله - سوگند مي دهم كه هنگام نوشتن آنچه كه تدارك نموده و قضا كرده ام، از خداوند - جل جلاله - بخواهند كه به دو فرشته ي روز اطلاع دهند كه آن را در جاي خود از عمل روز بنويسند؛ و همچنين وقتي بعضي از عبادات شب را فراموش مي كنم، در روز آن را تدارك نموده و از دو فرشته روز درخواست مي كنم كه به دو فرشته ي شب اطلاع دهند كه آن را در جاي خود بنويسند، تا جاي آن خالي نماند. (3)