وقت نماز، خلوت دل از خدا پر است
اين خانه، از تبلور دست دعا پر است

اي آفتاب، بگذر و بگذارمان به خويش
اينجا زگرمي نفس آشنا پر است

در پنج نوبتي كه مجال عروج ماست
هر گوشه اي، زسايه ي بال هما پر است

تا قبله گاه سينه مصلاي عشق اوست
از ما هميشه، مسجد آدينه ها پر است

ما چشم دل به سمت تجلي گشوده ايم
اينجا تمام پنجره ها، از صفا پر است

تو بوي سبز نافله اي را شنيده اي
شبها كه آسمان و زمين و هوا پر است

وقتي بلال ماذنه ها، بانگ مي زند:
يعني تمام هستي ما، از خدا پر است

يارب، دل شكسته ما را قبول كن
هر چند كوچك است، ولي از صفا پر است

غلامرضا مرادي