به شوق سجده چو بر خاك سر گذاشته ام
قدم زعرش هم آنسوي تر گذاشته ام

فرشته هاي خدا گرچه آسمان گردند
به سجده اي همه را پشت سر گذاشته ام

براي ديدن افلاكيان، نسيم آسا
سري به خاك به چشمان تر گذاشته ام

هزار دوزخ دنيا برابرم هيچ است
كه با نماز در آتش اثر گذاشته ام

عجيب نيست اگر رغبت بهشتم نيست
كه من قدم به بهشتي دگر گذاشتم

به گريه گفتمش اي جان ز دست مگذارم
به خنده گفت ز دستت مگر گذاشته ام؟

جليل واقع طلب