اول به نام خالق يكتا و مهربان «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم »
كز حمد و از ستايش تو باز شد زبان «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمين»

بخشنده اي و مالك روز جزا توئي «الرَّحْمنِ الرَّحيم، مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ»
ذات تو را به سجده پرستش كند جهان «إِيَّاكَ نَعْبُد»

من ياري از تو مي طلبم كن هدايتم و «إِيَّاكَ نَسْتَعين»
بر راه راست، راه امامان و مؤمنان «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيم»

نه راه آن گروه كه مغضوب درگه اند «صِراطَ الَّذينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ»
در وادي ضلالت و در ورطه زيان «غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّين»

×××

اي خالق يگانه به ذاتت شريك نيست «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد»
هستي تو بي نياز و تودادي به جسم، جان «اللَّهُ الصَّمَد»

نه زاده اي ز مادر و نه زاده از تو كس «لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ»
از شأن و از مقام تو قاصر بود بيان «وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَد»

همتاي و بي مثال تو هرگز كسي نديد
مهرت نهفته در دل و از ديده اي نهان

محسن شهركي