باز متن شعرم آواز خداست
باز فصل مثنوي بي انتهاست

باز بايد در ثنايي اينچنين
حمد لله خواند و رب العالمين

باز در مهماني گل واژه ها
ياسها، بابونه ها، آلاله ها

باز در جشن اقاقيهاي عشق
رقص دلچسب قناريهاي عشق

مي زنم دل را به درياي بلا
«پله پله تا ملاقات خدا»

مي توان از نور حق بي تاب شد
نور اگر نتوان، توان مهتاب شد

مي توان در حمد رب العالمين
مست شد از جام جانسوز يقين

مي توان در حمد حق شعري سرود
در سپاس بي كرانش لب گشود

حمد تفسير تمام سوره هاست
معني الفاظ پررمز خداست

حمد يعني قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ
حمد يعني از بَلَد تا فِي كَبَد

حمد رَبِّ اشْرَحْ لِي گفتن هاي ماست
حمد زينت بخش قرآن خداست

حمد يعني عشق آن محبوب پاك
ناله هاي عاشقان سينه چاك

حمد يعني آيه قَالُوا بَلَي
حمد يعني استجب هاي خدا

معني إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون
از درون حمد مي آيد برون

حمد استشهاد حقانيت است
حمد استخلاص بعد از نيت است

لَمْ يَلِدْ يك وصف و آن عرفان تو
حمد مي خوانيم در فرمان تو

پي سپاران طريق آنكه هست
حمد مي نوشند از جام الست

زآنكه ما هم تشنگاني بي كسيم
در طريق حمد حق همچون خسيم

بر مدار حمد مي شايد كه زيست
چيست غير از حمد خالق چيست، چيست؟

من نمي دانم سزاوار تو چيست
مثنويم در خور حمد تو نيست

تو بزرگي، بي نيازي، بي نياز
تو حميدي اي كريم سرفراز

علي شاهرخ فلسفي