اين سؤال در مورد وجوب پوشاندن عورت بر مرد در حال نماز نيز قابل طرح است و اختصاص به پوشش زن در حال نماز ندارد. چه اين كه مردان نيز حتي در خلوت بايد در حال نماز عورت خود را مستور دارند. در مورد حكمت آن وجوهي به نظر مي رسد:

1ـ حكمت پوشيدن عورت و بدن و مو در مرد و زن در اين حال شريف و مقدّس، پنهان كردن و مستور نمودن از خدا نيست؛ زيرا چيزي از علم خدا پنهان نمي شون، بلكه يكي از حكمت هاي آن مناسبتي است كه عرفاً و در ظاهر حال بين حضور خدا رفتن(نماز) و پوشاندن عورت وجود دارد كه به حسب عرف بدون ستر عورت و مو و بدن، خلاف ادب و استهزا و توهين شمرده مي شود و اگر پوشش نباشد، نماز بي احترام و سبك مي گردد. اين مسئله ميتواند اهميت نماز را پيش انسان ياد آوري كند كه در هر حال به سوي خدا نرود و از آمادگي دروني و بيروني برخوردار شود.

2ـ اين آداب از جنبة رواني و به جهت حصول حضور قلب مؤثر است و رعايت اين امور شخص را از غياب به حضور مي رساند و پرده ها و حجاب هايي را كه ميان بنده و خدا ايجاد شده است، كنار مي زند.

3ـ برهنه نماز خواندن زن براي جهال و عوام، معرض اين توهّم ناروا است كه در حريم كبريايي و درگاه رفيع و قدس مقام ربوبي، جنبه هاي التذاذ جنسي وارد است، چنان كه بر اساس اين گونه توهمات بعضي، ملائكه را در جنس زن گمان مي كردند.

4ـ حكمت ديگر كمال تأكيد در موضوع پوشش و حجاب بانوان است و بيانگر اين است كه حجاب و پوشيده بودن بدن زن پسنديده و محبوب خدا است.

5ـ مناسب ترين لباس زن براي نماز لباسي است كه نشانة عفّت و پاكدامني و اهتمام او به حفظ شرافت باشد و از تهييج غريزة جنسي و آلايش به آن منزّه باشد و آن لباسي است كه تمام بدن او را بپوشاند.



دفتر تبليغات اسلامي