اگر امام جماعتي بين نماز مغرب در ركعت دوم بادي از مخرج او خارج شود، نماز او چه حكمي دارد، در صورتي كه سيصد نفر به او اقتدا كردهاند؟


چون نماز و اجزاي آن از عبادات است، بايد آنچه كه درباره نحوه انجام آنها وارد شده، ملاحظه شود؛ يعني بايد تابع دليل باشيم و تعبد داشته باشيم. و از پيش خود نميتوان آن را كم يا زياد كرد و به عنوان عبادتي كه خدا بدان دستور داده، قلمداد كرد. البته اگر ذكر و دعايي را نه به عنوان اين كه شرع و دين گفته، بلكه به صورت مطلق دعا و ذكر بگويد و قصد ثواب داشته باشيد اشكالي ندارد.

آنچه از مستحبات تشهد ذكر شده اين است كه بعد از صلوات در تشهد بگويد و تقبل شفاعته في امته وارفع درجته.

وسائل الشيعه، ج 4، ص 989، باب 3 از ابواب تشهد.

در روايات چيزي به عنوان وارفع درجاتهم وارد نشده، البته گفتن آن به قصد مطلق دعا اشكالي ندارد. همين طور گفتن و عجّل فرجهم به قصد مطلق دعا اشكالي ندارد وگرنه رواياتي كه درباره تشهد آمده، اين جمله نيآمده است.

بنابراين اگر تا به حال اين جمله را در تشهد ميخواندهايد و اطلاع نداشتهايد، نمازتان باطل نيست و نياز به اعاده يا قضا ندارد.



دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت