نماز شب از جمله نمازهاي مستحبي اما مورد سفارش بسيار اولياي دين است. خداوند به پيامبرش خطاب مي كند: پاسي از شب را از خواب برخيز و قرآن (و نماز) بخوان. اين يك وظيفه اضافي براي تو است، تا پروردگارت تو را به مقامي در خور ستايش برانگيزد.(1) نيز: اي جامه به خود پيچيده (مخاطب پيامبر است) شب را، جز كمي به پا خيز.(2)

شب نزد عارفان مقولهاي پر معنا و جاذبهاي فوق العاده دارد. غوغاي روز موجب سرگرمي و غفلت انسانها شده است، شب كه فرا مي رسد، سكوتي شوقانگيز عرصه گيتي را فرا مي گيرد و لحظات زيباي معنوي آفريده مي شود.

خدا شب را براي رسول گرامياش بهترين موقع جهت انجام تهجّد بر شمرده است و از او مي خواهد كه از خفتن و آسايش كم كرده، به پا خيرد و با راز و نياز در آميزد.

عبادت شبانه هر چه به سحر نزديكتر باشد، تحصيل معرفت آسانتر است.

مقام محمود يعني شفاعت كبري دستاورد عبادت شبانگاهي رسول اسلام است.

نماد برتر عبادت شبانه، نماز شب است كه بر رسول گرامي واجب بوده است.

رسول اسلام(ص) فرمود: بهترين شما كساني هستند كه در سخن گفتن مؤدبند. گرسنگان را سير مي كنند و در شب، هنگامي كه مردم خوابند، نماز مي خوانند.(3)

امير مؤمنان فرمود: قيام شب موجب صحت جسم و خشنودي پروردگار و در معرض رحمت او قرار گرفتن و تمسك به اخلاق پيامبران است.(4)

امام صادق(ع) فرمود: سه چيز است كه افتخار مؤمن و زينت او در دنيا و آخرت است: نماز در آخر شب، بي اعتنايي به آن چه در دست مردم است و ولايت امام از اهل بيت پيامبر.(5)

پيامبر اسلام در وصيتي به مولاي متقيان مي فرمايد: تو را به اموري سفارش مي كنم. همه را حفظ كن... بر تو باد به نماز شب، بر تو باد به نماز شب، بر تو باد به نماز شب.

در اهميت و فضيلت نماز شب همين بس كه خدا بعد از آمادگي پيامبرش مي فرمايد: آماده باش كه به زودي كلامي سنگين بر تو نازل مي كنيم؛ كلامي كه قبلاً بايد خود را براي تحمّلش آماده كرده باشي و بهترين وسيله براي صفاي نفس و سخن با حضور قلب گفتن، هنگام شب است كه خدا آن را پديد آورده است.(6)

بنابراين نماز شب راهي است كه پيامبر را به چنين موقعيتي كريم منتهي مي كند.

ما نيز پيروان پيامبريم و اگر بخواهيم شعاعي از رحمت الهي را دريافت كنيم، مي بايست بعد از انجام واجبات و ترك محرمات، به مستحباتي چنين بپردازيم، تا قلب و جانمان را از انحرافاتي كه هر لحظه ما را تهديد مي كند، پيراسته كنيم.

پي نوشتها:

1. اسراء (17) آيه 79.

2. مزمّل (73) آيه 1 و 2.

3. بحارالانوار، ج 84، ص 143، حديث 14.

4. همان، ص 144، حديث 17.

5. همان، ص 140، حديث 7.

6. مزمل (73) آيه 5 و 6.



دفتر تبليغات اسلامي