نماز مستحبي را نميتوان به جماعت خواند و استحباب اقامه نماز جماعت براي نمازهاي واجب مخصوصاً نمازهاي يوميه است.(1)

دليل اين امر را بايد رواياتي دانست كه در آنها بر اقامه نمازهاي واجب، مخصوصاً نمازهاي پنجگانه (صبح، ظهر، مغرب و عشا) به جماعت تأكيد شده اما از برپا كردن جماعت در نمازهاي نافله نهي كرده است. امام رضا(ع) در نامهاش به مأمون نوشت: لا يحوز أنْ يصلّي تطوع في جماعة لأنّ ذلك بدعة و كلّ بدعة ضلالة و كلّ ضلالة في النّار؛(2) جايز نيست نماز مستحبي به صورت جماعت خوانده شود، زيرا اين كار بدعت بوده، هر بدعتي موجب گمراهي است و عقوبت هر گمراهي، آتش جهنم است.

نيز از امام صادق(ع) و امام كاظم(ع)، از قول پيامبر(ص) نقل شده: واعْلموا أنّه لاجماعة في نافلة؛ بدانيد كه نميتوان نافله را به جماعت خواند.(3) مضمون اين روايات دلالت بر جائز نبودن نمازهاي نافله به صورت جماعت مي كند، مخصوصاً نوافلي كه به صورت جماعت در ماه رمضان بين اهل سنّت به نماز تراويح مشهور است كه روايت به آن اشاره كرده و آن را بدعت مي شمارد.

فقها از جمله مرحوم سيد طباطبائي در عروة الوثقي مي فرمايند: در هيچ يك از نوافل، جماعت مشروع نيست.(4)

پي نوشتها:

1. توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 795، مسئله 1399.

2. وسائل الشيعه، باب 20 از ابواب صلاة الجماعة.

3. همان، باب 7، از ابواب نافلة شهر رمضان.

4. عروة الوثقي، ج 1، فصل في الجماعة، مسئله 2 و مستمسك العروة الوثقي، ج 7، ص 170 به بعد.



دفتر تبليغات اسلامي