خواهر گرامي! منشأ سستي در نماز چند چيز مي تواند باشد:

1- ضعف بنيه اعتقادي: در مواردي انسان به خدا ايمان ندارد تا بخواهد او را پرستش كند. اين افراد مشكل زيربنايي دارند. به نظر مي رسد پسر عموي شما كه در ماه رمضان روزه مي گيرد و نمازش را مي خواند، اين مشكل را ندارد.

2- عدم آشنايي با فلسفه نماز: بعضي چون با فلسفه نماز آشنايي ندارند، در انجام آن سستي مي ورزند. وقتي به آنها مي گوييم چرا نماز نمي خواني، ميگويد: براي چه بخوانم؟ در اين صورت لازم است به اين افراد تفهيم شود كه نماز، تنها يك عبادت ساده و معمولي نيست كه جنبه الزامي و اجباري يا تعبّدي محض داشته باشد، بلكه وسيله مطمئني براي سازندگي روح و تحصيل آرامش روان مي باشد.

نمار كاركردهاي مختلفي دارد، مانند

الف) كاركرد روحي و معنوي

ب) تقويت اراده

پ) آرام بخشي نماز

ت) كاركرد بازدارندگي

ه') كاركرد تربيتي اجتماعي

ج) كاركرد سياسي.

در اين راستا اگر نامزد شما اهل مطالعه است، كتاب هايي را كه درباره فلسفه نماز و اسرار آن به نگارش درآمده است، در اختيار ايشان قرار دهيد، مانند:

الف) پرتوي از اسرار نماز از آقاي قرائتي

ب) سيري در اسرار نماز از آقاي عقيقي بخشايشي

پ) نماز تسليم انساني عصيانگر از آقاي جلال رفيع

ت) پرواز در ملكوت از امام خميني.

اگر اهل مطالعه نيست، خودتان كتابهاي فوق را مطالعه نموده و خلاصه آن را با ايشان در ميان بگذاريد.

3- تنبلي: يكي ديگر از عوامل بي رغبتي به نماز، تنبلي و بي حالي است كه اين عامل شايعتر است. متأسفانه افرادي با اين كه به خدا اعتقاد دارند و فلسفه نماز را مي دانند، صرفاً به دليل كسل بودن، نماز را ترك مي كنند كه چه بسا عدم مراقبت در ايام نوجواني از سوي والدين و تبديل نشدن نماز به عادت باعث شده است در دوران جواني انجام نماز براي آنها سنگين و دشوار به نظر آيد.

در اين صورت بايد مدّتي آنها را به انجام نماز ترغيب نمود و براي اين كار وقت گذاشت.

4- عدم آشنايي با عواقب ترك نماز: بعضي به تصوّر اين كه نماز را اگر يك روز بخواند و يك روز نخواند، مشكلي ندارد، به سرانجام اين كار آگاهي ندارند. اگر نامزد شما بر اين باور نادرست است، لازم است آيات و روايات معصومين را كه در اين باره وارد شده بيان نماييد. در اين جا فقط به يك روايت معروف كه جامعيّت دارد اشاره مي كنيم:

حضرت رسول(ص) مي فرمايد: هر كس نماز را سبك بشمارد (ترك نماز در بعضي از روزها و شبها از مصاديق سبك شمردن نماز است) دچار پانزده بلا مي شود: شش بلا در دنيا، سه بلا در هنگام مرگ، سه بلا در قبر و سه بلا در هنگامي كه از قبر بيرون مي آيد. آن چه در دنيا به آن دچار مي شود:

1- خداوند بركت را از عمر او بر مي دارد.

2- خداوند بركت را از روزي اش بر مي دارد.

3- چهره خوبان از او گرفته مي شود.

4- كار نيك وي پاداش نخواهد داشت.

5- دعايش به اجابت نمي رسد.

6- از دعاي خوبان بهرهاي نخواهد برد.

آن چه در هنگام مرگ به آن دچار مي شود:

1- با ذلت و خواري مي ميرد.

2- گرسنه از دنيا مي رود.

3- تشنه مي ميرد.

آن چه در قبر گريبانش را مي گيرد:

1- خداوند ملكي را در قبر وي مي گمارد تا او را شكنجه دهد.

2- قبر بر وي تنگ خواهد گرفت.

3- درون قبر وي تاريك خواهد بود.

آن چه در قيامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار مي شود:

1- خداوند فرشتهاي بر او مي گمارد تا وي را با صورت بر زمين بكشد.

2- با وي محاسبه سختي خواهد داشت.

3- هرگز خداوند به وي نظر رحمت نمي افكند.(1)

با توجه به اعتمادي كه به نامزدتان داريد و او را از نظر اخلاقي تأييد مي كنيد، نبايد به جدايي بينديشيد، ولي بي اعتنايي درباره مهمترين موضوع كه ستون دين است، روا نيست. در فرصتي كه در پيش داريد، بر شرط خود اصرار بورزيد و با اظهار محبّت، در دل و روح ايشان نفوذ كنيد. به تجربه ثابت شده است كه زن اگر از راه محبّت وارد شود، بهتر مي تواند حال شوهرش را تغيير دهد. به او بگوييد همه كار تو خوب است، جز ترك نماز و من از اين جهت نگران خودت مي باشم.

تو را دوست دارم و به همين جهت نمي توانم نسبت به تو بي اعتنا باشم.

مي خواهم به خاطر خدا و محبّتي كه به من داري، به اين خواستهام عمل كني.

اگر در حضور شما نماز خواند، او را تشويق كنيد و يا هدايايي را انتخاب نماييد و با ضميمه دعوت به نامز به او بدهيد. به او بفهمان كه با خواندن نماز، چيزي را از دست نمي دهد، اما با ترك آن از بسياري چيزها محروم مي ماند كه كمترين آن لطف و رحمت خدا است. چطور در مقابل كار كوچك انسانهاي ديگر خود را قدر دان و سپاسگزار آنها مي بيني، در حالي كه در مقابل اين همه نعمتهاي خداوند، چند دقيقهاي را به سپاس و تشكر از خدا سپري نمي كني؟!

كتابهاي سودمند را به او هديه بدهيد و از خاطرات خوب خود از نماز براي او تعريف كنيد. در صورت امكان با هم به مسجد و نماز جماعت برويد تا خاطره خوبي از نماز در ذهن او نقش ببندد. اگر به خانه ايشان رفتيد و يا او به خانه شما آمد، نماز را در اوّل وقت با هم بخوانيد.

اگر امكان دارد زمينه رفاقت افراد نماز خوان را با ايشان فراهم نماييد.

در مورد عدم پايبندي همسرتان به تعهّد خود بايد بگوييم اين موضوع مهمّي است كه در اسلام از جايگاه رفيعي برخوردار است. امام علي(ع) وفاي به عهد را از نشانههاي مردم متديّن مي داند.(2)

شايد همسرتان به اهميّت وفاي به عهد پي نبرده و چه بسا به راحتي از آن گذشته است. در اين صورت لازم است به او گوشزد كنيد كه عدم وفاي به عهد موجب سلب اعتماد و سست شدن روابط انساني مي شود، اگر چه مسئله نماز جدا است و بايد براي او دروني و قلبي شده و خود به سوي نماز آيد.

البته با يك بار امتحان كردن نمي توان درباره شخصيتي قضاوت كرد. بايد به او فرصت دهيد و حسّاسيّت خود را نشان دهيد. با توجه به اين كه نوشتهايد همسرتان از نظر اخلاقي مشكلي ندارد، اميدواريم با تذكر به جا و دلسوزانه شما اين ضعف اخلاقي بر طرف گردد.

شما مي توانيد سؤالات خود را به نشاني قم - ص .پ 197 واحد پاسخ به سؤالات ارسال كنيد تا سريعتر جواب بدست شما برسد.

پي نوشتها:

1. مستدرك الوسائل، ج 1، ص 172 و 171.

2. سفينة البحار، ج 2، ص 675.



دفتر تبليغات اسلامي