در رابطه با مسئله نماز شب به دو نكته بايد توجه داشت:

ـ نكتة اول: بايد آگاهي و بينش خود را نسبت به اين عبادت بالا ببريم و در حد توصيههاي اساتيد اكتفا نكنيم. چون گاهي علت انجام ندادن كاري، كمي آگاهي نسبت به آن عمل است. علاوه بر اين، اطلاعات ما بايد انگيزهزا باشد يعني نتيجه و فايدة اين عمل براي ما مشخص باشد، كه براي كسب اطلاع از فوائد آن ميتوانيد به كتاب «شب مردان خدا» از آيتالله ضيأآبادي و كتاب «جهاد با نفس»، بحث نماز، از آيتالله مصباح يزدي مراجعه نماييد. ـ نكتة دوم: در رابطه با فعل و عمل است. بايد اموري را انجام دهيم كه باعث ايجاد شوق كافي براي انجام دادن اين كار شود مانند خواب كافي، غذاي سبك خوردن، خود را مقيد به بيدار شدن كردن با استفاده از ساعت و سفارش به ديگران و... . همچنين بايد كسالت و خستگي را از بين ببريم. البته اين كار را به مرور انجام دهيم. مثلاً در مرحلة اول فقط 5 دقيقه بيدار باشيم و 2 ركعت نماز بخوانيم و در مرحلة بعد كمي بيشتر و... و يا قبل از خواب 8 ركعت آن را بخوانيم و 3 ركعت را براي نيمه شب بگذاريم. عهد كنيم در صورت نخواندن قضاي آن را به جا آوريم.

در پايان توجه به اين نكته لازم است كه هر چه شناخت ما نسبت به خداوند و صفات او بيشتر باشد و نيز هر چه نيازمندي خود را به آن غني علي الاطلاق بيشتر احساس كنيم، براي انجام عبادات كوشش بيشتري از خود نشان خواهيم داد.













جامعة الزهراء