اين اشتباه بزرگي است كه گمان كنيم مي توان از قلبي پاك برخوردار بود و نماز هم نخواند ؛ زيرا پاكي قلب به معناي واقعي ، خبر از پاكي فطرت آدمي مي دهد و فطرت و سرشت پاك هر انساني او را به پرستش خداي يگانه مي خواند و اين جز در پرتو نماز تحقق نمي يابد . ترك نماز به اندازه اي زشت است كه در برخي احاديث ترك عمدي آن ، مرتبه اي از كفر به حساب آمده است .
{P - من ترك الصلاة متعمدِاً فقدْ كَفَر . P}
ترك نماز بر تيرگي روح و قلب انسان دلالت دارد ؛ زيرا بنده اي كه خداوند او را به راز و نيا با خود دعوت كرده و او از اين افتخار بزرگ ، سرپيچي و امتناع مي ورزد ؛ بنده اي كفور و ناسپاس ، و شايسته كيفري بزرگ و سهمگين است . چنين بنده اي هر چه زودتر بايد توبه كند و نماز بخواند تا خداوند او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد .

موسسه در راه حق