ما در ياد گرفتن احكام و قوانين شريعت بايد به مجتهدين عظام كه اهل خبره هستند و در فهم احكام تخصص دارند مراجعه نماييم . آنان نيز هر چه از قرآن و احاديث استفاده نمودند در اختيار ما قرار مي دهند و هرگز از روي هوا و هوس فتوا نمي دهند ؛ مثلاً در مورد نماز جمعه گرچه آيات و روايات بر وجوبش دلالت دارند ، ليكن از احاديث استفاده مي شود كه خواندن نماز جمعه يكي از شؤون شخصي امام مي باشد ؛ بنابر اين اگر امام حاضر باشد ، نماز جمعه را ياد خودش مي خواند يا كسي را براي امامت تعيين مي فرمايد ، ليكن در عصر غيبت مردم مكلف نيستند نماز جمعه را برپا دارند .
آيه اي كه مربوط به نماز جمعه است ، بيش از اين دلالت ندارد كه : « اي مسلمانان اگر نماز جمعه برپا شد شما شركت نماييد » . آيه مي فرمايد : اگر نماز منعقد شد شركت كنيد ؛ ولي نمي فرمايد كه خودتان آن را تأسيس نماييد و راجع به شرايط آن صحبت نمي كند ، شرايطش را از احاديث استفاده مي كنيم ؛ مثل اينكه اگر مدير دبيرستاني گفت : وقتي امتحانات شروع شد ، همه شما بايد در جلسه امتحان شركت نماييد ؛ در اين صورت وظيفه دانش آموزان بيش از اين نيست كه اگر جلسه امتحان تشكيل شده ، در آن شركت نمايند ؛ ليكن وظيفه ندارند خود جلسات امتحان را تشكيل دهند ؛ زيرا تأسيس جلسات وظيفه مدير دبيرستان و دبيران است .
به هر حال در مورد وظايف و عبادات ما ناچاريم از احاديث و قرآن پيروي كنيم .
البته در مورد نماز جمعه نظرهاي مختلفي براي فقها و مراجع تقليد بوده و هست و هركسي بايد در اين مسأله به فتوا و رأي مرجع تقليد خود عمل نمايد .

موسسه در راه حق