آنچه در روايت آمده كه نماز شراب خوار قبول نيست مربوط به همان فردي است كه مرتكب شراب خواري شده اما شامل افراد ديگري كه در آن خانه هستند نمي شود و علاوه بر اين كه آنچه در روايت آمده به اين معنا است كه چون اعمال شايسته مانند نماز و روزه و ساير كارهاي خير طبق آيه شريفه قرآن (مائده آيه 27) از پرهيزكاران پذيرفته مي شود و آدم شراب خوار از مرز تقوا و پرهيزكاري تجاوز كرده است لذا تا وقتي توبه نكند نماز و ساير اعمال عبادي او به كمال واقعي خودش نمي رسد و پذيرفته نيست و الا از نظر حكم شرعي اگر شراب خوار نماز را با رعايت تمام شرايط از طهارت و قرائت و... انجام دهد نمازش صحيح است و قضا ندارد.

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها