الف) آنچه اشاره كردهايد كه دليل شكسته

شدن نماز و قضاي روزه مسافر، آسان گرفتن بوده

است، اين حكمت دستور قصر است و نه علت

شرعي آن ; يعني اسلام خواسته است كه براي

مسافران، سهولتي قائل شود.

علت شرعي آن، منبع فقهي خاص - اعم از

كتاب و سنت - است كه فقيه موظف است براساس

آن، فتوا بدهد.

ب ) در وضع قوانين، به موارد كلي توجه

ميشود، نه به موارد استثنايي و از آن جا كه نوعا در

مسافرت، افراد عجله دارند

و امكانات به اندازه محل سكونت برايشان فراهم

نيست، دستور آمده كه مسافران - البته با شرايطي -

نماز را شكسته بخوانند و روزه را قضا كنند. در اين

جا نبايد مسافري را در نظر گرفت كه هيچ مشكلي

ندارد و ميتواند بدون مشكلي نماز و روزهاش را

تمام انجام دهد.

ج ) گرچه اين روزها، وسايط نقليه و ابزار

مسافرت با گذشته فرق كرده است ; ولي در عين

حال هماكنون نيز مسافرت داراي محذورات زيادي

است. شما اگر به تجارب خودتان مراجعه كنيد،

ملاحظه خواهيد كرد كه اصولا در سفر - به ويژه در

بين راه - آن آرامش لازم وجود ندارد ; به ويژه آن كه

در سفر با وسايل سريع، دغدغهها بسيار زياد و

فرصت اندك است. بنابراين با توجه به مشكلات

زياد و عدم آرامش، دستور قصر نماز مسافر صادر

شده است.


ستاد اقامه نماز