كسي كه از وطن خود به شهر ديگري نقل

مكان ميكند اگر از وطن خود اعراض ننموده;

يعني، نيت نكرده كه مثلا تهران ديگر وطن من نباشد

هر گاه به آن وطن رفت ولو يك روز و دو روز نماز و

روزهاش صحيح است ولي اگر از آن وطن اعراض

كرده باشد هرگاه به آنجا برود حكم مسافر را دارد و

با قصد ده روز و سائر شرائط نماز تمام و روزه

صحيح است و اما آن شهري كه به آن نقل مكان كرده

اگر آن شهر را به عنوان ((وطن دوم)) اختيار كرده كه

قصد دارد تا پايان عمر يا سالهاي زياد در آن بماند

باز نماز و روزه او در آن شهر تمام و صحيح است ولو

يك روز و دور روز در آن شهر باشد و اگر آن شهر را

وطن قرار نداده و مرتب هم بين آن شهر و وطن خود

در تردد نيست; يعني، (مثلا هر هفته) در آن شهر

حكم مسافر را دارد.

همسر اين شخص كه شهر دوم وطن اوست در آنجا

نماز و روزهاش تمام و صحيح است.

بچهها هم وطنشان محل تولدشان ميباشد و در

وطن دوم هم تابع پدر ميباشند.


ستاد اقامه نماز