نماز استسقاء نمازي است كه در هنگامي كه باران نباريده باشد، و آب قنات ها و نهرها فرورفته باشد، خوانده مي شود. نماز استسقاء شبيه نماز عيد است و در قنوت هاي آن هر دعايي كافي است و بهتر آن است كه براي طلب باران دعا شود و قبل از آن صلوات فرستاده شود.
اين نماز آدابي هم دارد كه سنّت است. از جمهل اينكه مردم سه روز روزه مي گيرند و روز سوّم براي نماز استسقاء همراه با امام با آرامش و وقار و خشوع و حالت نياز، به صحرا مي روند و جاي پاكيزه اي را براي نماز انتخاب مي كنند. بهتر است به گونه اي بيرون روند كه باعث جلب رحمت شود، مانند اينكه پابرهنه باشند; از جمله، فقهاء ذكر كرده اند كه پيرمردان و پيرزنان و اطفال و چهارپايان را نيز همراه خود ببرند و ميان كودكان و مادرهاي آنان جدايي بيندازند، تا ضجه و گريه بيشتر شود.
نقل شده كه پيامبر هم نماز استسقاء خواندند و علماي اسلامي هم اين نماز را به جا آورده اند; از جمله فقيه بزرگوار مرحوم آقاي حاج سيّد محمّد تقي خوانساري كه نماز استسقاي ايشان و اجابت از ناحيه خداوند، مشهور است.
 
(بخش پاسخ به سؤالات )


تبيان