چنانچه شخصي شهر را به عنوان وطن دايمي برگزيند و از وطن اوّلي خود(روستا) نيز اعراض نكند و مدّتي را براي كشاورزي و يا كاري ديگر به آنجا برود، نماز او در هر دو جا تمام است. و امّا فرزندان آن شخص تنها در وطن جديد(شهري كه محل تولّدشان هست) تا از خود اختيار و استقلالي پيدا نكرده اند، تابع پدر و مادر هستند; لكن در وطن اوّلي پدر و مادرشان(روستا) بايد نماز را شكسته بخوانند مگر اين كه قصد اقامه ده روز بكنند. و امّا فرزنداني كه آنها هم در روستا زندگي مي كرده اند تا زماني كه استقلال نيافته اند در حكم پدر و مادر هستند.
 
(بخش پاسخ به سؤالات )


تبيان