اولا : يكي از وظايف نظام اسلامي تنظيم شعاير و اقامه ًاحكام الهي و نشر و گسترش آنان مي باشد .قرآن كريم مي فرمايد : ( ( الذين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلوه ... ) ) ، ( حج ، آيه 41 ) . ثانيا : با توجه به ابعادگسترده ً تهاجم فرهنگي عليه احكام و ارزشهاي اسلامي ، وظيفه ً سايردستگاههاي فرهنگي ايجاب مي كند كه به مبارزه با آن برخواسته كه يكي ازموثرترين راههاي آن تشويق ساير اقشار مردم عموما و جوانان و نوجوانان خصوصا، از راههاي گوناگون به نماز مي باشد .زيرا به فرموده ً قرآن كريم ( ( ان الصلوه تنهي عن الفحشا و المنكر ) ) ، ( عنكبوت ، آيه 45 ) . ثالثا : يكي ازراههاي تشويق به نماز انتخاب و معرفي افرادي به عنوان نمونه مي باشد، دراينجا بايد توجه داشت كه اين صرفا يك كار سمبليك و نمادين مي باشد كه دستگاههاي مربوطه را در رسيدن به هدف خود يعني احيا ارزشها و احكام اسلامي در جامعه كمك مي كند و فوايد و آثار مثبتي بدنبال دارد مانند : 1-ارزش گذاشتن به نماز و نماز گزار، و اعلام اينكه در جامعه ً ما عليرغم تهاجم فرهنگي و توجه به رفاه طلبي ، ماديات و ...به ارزشهاي اسلامي بها داده مي شود .2- تشويق بسياري از نوجوانان و جوانان به نماز و در مدارس ،موسسات فرهنگي و ...رابعا : با توجه به مطالب فوق مي توان گفت كه اصل چنين اقدامي في نفسه امري مطلوب و لازم مي باشد اما در مورد كيفيت اجراي آن بايد گفت : عليرغم اينكه حقيقت و ماهيت نماز امريست كه صرفانمي توان بر شرايط و اجزا ظاهري آن تكيه نمود بلكه يكسري مسايل معنوي نيز ( مانند : اخلاص ، حضور قلب و ...) در آن دخيل باشد .ولي از آنجا كه شناخت مسايل معنوي بصورت طبيعي غير ممكن بوده و معيار و ملاكي براي اندازه گيري آن نمي توان در نظر گرفت ، لذا چاره اي جز توجه به ابعادظاهري آن نمي باشد مانند : اهميت دادن به نماز و حضور مرتب در نمازجماعت ها در مدارس ، ادارات و ...;

تبيان