اصـلا بـايـد تـوجـه داشـت كه هر كدام از نمازهاي ظهر و عصر و همچنين مغرب و عشا يك وقت مـخـتـص و يك وقت مشترك دارد , منظور از وقت مختص اين است كه جز نمازي كه وقت به آن اختصاص دارد نمي توان در آن وقت به جا آورد . مـثـلا مـقـدار چـهار ركعت از اول ظهر , مخصوص نماز ظهر و به اندازه چهار ركعت از آخرروز , مخصوص نماز عصر است و آنچه در ميان دو وقت قرار گرفته است , وقت مشترك ميان ظهر و عـصر مي باشد و نيز بايد توجه داشت كه هر كدام از اين دونماز وقت فضيلتي دارند كه اگر آنها را در آن وقت انجام دهيم , فضيلت و ثواب بيشتري خواهد داشت . مثلا وقت فضيلت نماز ظهر , از آغاز ظهر تا وقتي است كه سايه شاخص به مقدار خودآن شود , در اين صورت وقت فضيلت ظهر به آخر رسيده و وقت عصر وارد مي گردد . بـنـابـر ايـن , نـامگذاري اين دو نماز به نامهاي ظهر و عصر از نظر وقت فضيلت اين دو نماز مي باشد , نه از جهت وقت مشترك كه در آن وقت هم اداء است . كسي كه در اوايل ظهر نماز عصر را مي خواند , نماز خود را در وقت خودش مي خواند واين كه نيت مي كند نماز عصر مي خوانم , يعني نمازي را مي خوانم كه از نظر وقت فضيلت , وقت آن عصر است ; و در هر حال , بهتر اين است كه آن را بتاخير اندازد ودر وقت فضيلت - وقت عصر - به جا آورد . هـمـچنين كسي كه نماز ظهر را در اواخر روزبه جا مي آورد , نماز را در وقت مشترك مي خواند و ايـن كه نيت نماز ظهر مي كند ,به خاطر اين است كه وقت فضيلت آن ظهر است و همچنين است نماز مغرب و عشاء از نظروقت مختص و مشترك و فضيلت .

تبيان