امّا حكم نماز با تلاوت قرآن (كه مستحب است) تفاوت ميكند. در نماز كسي كه حمد و سوره و چيزهاي ديگر نماز را به خوبي نميداند و ميتواند ياد بگيرد، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد ياد بگيرد، و اگر وقت تنگ است بنابر احتياط واجب در صورتي كه ممكن باشد، بايد نمازش را به جماعت بخواند، زيرا اگر يكي از كلمات حمد و سوره را نداند يا به جاي حرفي، حرف ديگر بگويد، مثلاً به جاي ض، ظ بگويد يا جايي را كه بايد بدون فتحه و كسره خوانده شود، فتحه و كسره بدهد، يا تشديد را نگويد نمازش باطل است. البته كسي كه به هيچ وجه نميتواند به طور صحيح ياد بگيرد، بايد هر طوري كه ميتواند بخواند و احتياط مستحب آن است كه نماز را به جماعت بجا آورد.(توضيح المسائل مراجع، بني هاشمي، ج 1، ص 572 ـ 573، مسألة 997، 998 و 1000 رسالة امام خميني، دفتر انتشارات اسلامي.)



فرهنگ ومعارف قرآن