با توجه به اين كه زبان ما فارسي است و دريافت معنا و مفهوم از هر چيزي مقصود اصلي مإ؛ حح ميباشد، چرا نميتوانيم نماز و قرآن را به زبان فارسي بخوانيم؟


خواندن نماز و قرآن به لفظ عربي ميتواند دلايل مختلفي داشته باشد و ما به شماري از آنها اشاره ميكنيم:

اولاً: تعبدي و توفيقي بودن خواندن قرآن و نماز به لفظ عربي، اين معنا كه شريعت اسلام دستور به عربي خواندن نماز و قرآن را داده است، گرچه انسان ميتواند ترجمه قرآن مجيد را مطالعه نمايد و با دعاهاي نماز را به فارسي بخواند اما به اندازه ثواب قرائت قرآن به عربي نميشود، زيرا قرآن الفاظي است كه از جانب خدا و به وسيله جبرئيل و به زبان عربي بر پيامبر (ص) نازل شده است. در مورد نماز بايد توجه داشت كه روح عبادت، بر تعبد و تسليم است.

علاوه بر آن كه عربي خواندن قرآن و نماز داراي فلسفه و اسراري است كه از بيشتر آنها بي اطلاعيم.

ثانياً: جهت ايجاد زباني مشترك ميان همه پيروان اسلام و در واقع فراهم سازي وحدت و پيوند بين المللي ديني است.

ثالثاً: روح و محتواي هر پيام و سخني در قالب زبان خاصي كه در آن ريخته شده، عميق تر و درك ميشود تا زماني كه به زبانهاي ديگر برگردانده شود. قرآن كه داراي مضامين بسيار بلند و عالي است، هرگز قابل ترجمه دقيق و كامل، زبان ديگري نيست. شايد بتوان گفت كه اكثر ترجمههاي قرآن نارسا و در موارد متعددي داراي غلط ميباشد. به عنوان مثال از سوره حمد نام ميبريم كه هيچ ترجمهاي كه بتواند تمام مفاهيم آن را به زبان ديگر بيان كند، نيست. حتي تنها كلمه الله، هيچ معادلي در زبان ديگر ندارد و كلمه خدا در زبان فارسي معادل معناي الله نميباشد.

رابعاً: زبان عربي، زباني است كه توان تحمل بار معاني قرآن را دارد.

خامساً: اگر پيامبر (ص) در هر منطقهاي مبعوث ميشد، بايد، زبان آن منطقه سخني ميگفتند و ابلاغ وحي ميكرد. ميدانيم كه مردم منطقه بعثت پيامبر (ص)، عرب زبان بودند. آن گاه اگر غير از عربي سخن ميگفتن اين اشكال وارد بود كه چرا به آن زبان تبليغ دين كرده است. پس در هر صورت و به هر زباني اگر قرآن نازل ميشد، اين اشكال وجود داشت و پيامبر (ص) مورد مذمت و هجمه بيشتري واقع ميشد و از حكمت نزول قرآن به آن زبان و غير عربي بودن نماز سؤال ميشد. علاوه بر آن كه تحدي و طلب همانند آوري اين كتاب ضرورت نزول آن را به عربي دو چندان ميكند. (1)



پينوشتها:

1 - استاد محمد تقي مصباح يزدي، قرآنشناسي، ص 102 - 92، با اقتباس و تلخيص، چاپ مؤسسه آموزش و پژوهشي امام خميني، 1380 ه' ش.





دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت