شركت در مجلس فاتحه و خواندن قرآن براي مردهاي كه گنهكار بوده اشكالي ندارد.









[1] راغب اصفهاني در مفردات الفاظ القرآن. مي نويسد: وسل، الوسيله، التوصل الي الشي برغبه و هي اخص من الوسيله لتضمنها لمعني الرغبه.

نخستين گام در معرفت اين است كه با ور داشته باشد خداوند فضايل و كمالاتي براي ائمه (ع) قرار داده كه براي احدي از اولياي خود از پيامبران مرسل و فرشتگان مقرب قرار نداده است.

آنان تنها كساني هستند كه به همة علوم قرآن از ظاهر و باطن و تفسير و تاويلش آگاهي دارند و از تمام حوادث كه تا قيامت اتفاق خواهد افتاد با خبرند.

ائمه (ع) از ولايت تشريعي و تكويني مطلق بر خوردارند. علي (ع) خطاب به سلمان و ابو ذر ميفرمايد: حق تعالي آسمانها و زمين، خورشيد، ماه و ستارگان، كوهها، درختان، درياها و بالاخره همة جنبندگان دنيا، و بهشت و جهنم را تحت فرمان ما قرار داده است.

نيز ميفرمايد: مرده و زنده، حاضر و غايب ما (ائمه) تفاوت ندارند. هر يك از ما اگر بخواهيم، ميتوانيم به وسيله اسم اعظمي كه خداوند به ما عنايت فرمود، در نظام تكوين (دنيا و آخرت) تغيير و اختراق ايجاد كنيم، و به مدد(اشاره به آية 15 سورة غافر: يلقي الروح مِن أمره علي مَن يشاء مِن عباده) قدرت ويژهاي كه خداوند در ما القا كرده، ميتوانيم مرده را زنده كنيم و با ارادة خويش زنده را بميرانيم، و از آن چه در دلتان خطور ميكند و در قلب و ذهنتان جاي دارد، مطلع گرديم. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج26، ص7 ـ 1.

 زيارت جامعه كبيره: بكم فتح الله و بكم يختم و بكم ينزّل الغيث و بكم يمسك السماء أنْ تقع علي الارض إلاّ بإذنه و بكم ينفس الهمّ و يكشف الضرّ.

ميرزا حسين نوري، نجم الثاقب يازندگاني مهدي موعود، باب نهم، ص3 ـ 492، چاپ دوم، 1361، انتشارات جعفري مشهد.

فردي از امام صادق (ع) پرسيد. چرا دعا مي كنيم، اجابت نميشود، با آن كه خداوند فرمود: ادعوني استجب لكم؟ امام فرمود: اگر كسي خدا را در آن چه مأمور به دعا است، اطاعت كند و در دعايش، جهت و آداب دعا را رعايت كند، اجابت خواهد كرد.

آن فرد عرض كرد: منظور از جهات و آداب دعا چيست؟ فرمود: منظور اين است كه نخست خدا را حمد و ستايش كنيد. بعد نعمتهاي بي شما را و را به ياد آوريد و بر زبان جاري كنيد، و شكر و سپاسش را به جاي آوريد، آن گاه بر پيامبر و آل محمد صلوات بفرستي، سپس گناهان خود را به ياد آوريد و به آن اعتراف كنيد و خود را مستحق كيفر و مجازات بدانيد، نيز اظهار پشيماني و ندامت كنيد و توبه و استغفار كنيد و از تكرار گناه به خدا پناه ببريد. اثر سيد هاشم حسني بحراني، تفسير البرهان، ج3، ص353.



دفتر تبليغات اسلامي