دعا و درخواست حاجت از درگاه خدا و دعا براي نيازمندي هاي روحي و مادي به پيشگاه خدايي كه داراي قدرت بي منتها و رحمت واسعه است , علاوه بر اين كه پاسخي به نياز واقعي روح و جان است , يك نوع عبادت و خضوع و بندگي است . پيامبر گرامي اسلام مي فرمايد: . هم چنين (پـاورقي 1.تفسير نمونه , ج 20 ص 147

امام صادق 7فرمود: .() نيايش و راز و نياز با خدا مقتضاي سرشت انسان است و ترك آن (پـاورقي 2.همان , ص 148

زيان و خسران را به دنبال دارد, تا جايي كه انديشمند مشهور مي گويد: .()

(پـاورقي 3.همان , ج 1 ص 640

دعا چيزي نيست كه عالم يا مجتهد يا امام و يا حتي پيامبر آن را سفارش كرده باشد, بلكه مطلبي است كه پروردگار جهان به آن دعوت نموده و وعدهء قبول و اجابت داده است :

كساني كه از عبادت من تكبر مي ورزند, به زودي با ذلّت وارد دوزخ مي شوند>.

چنان كه مي بينيم و در اين آيهء شريفه خداوند دعوت به دعا كرده و وعدهء پذيرش داده و ترك كننده مستكبرانه ءدعا وعدهء عذاب داده است . مستفاد از آيهء فوق اين است كه دعا محبوب ذات اقدس الهي و خواست او است . از اين جا روشن مي شود روي آوردن به درگاه احديت و دعا و راز و نياز با او از توفيقات الهي است و انسان را نسبت به دعابدبين يا بي اعتنا كند, از وسوسه هاي شيطان است . در حديثي از رسول خدا6آمده است :

ترك دعا گناه است >.

البته اين بدان معنا نيست كه انسان خود را خسته كند تا دل زدگي از دعا پيدا كند, بلكه بهتر است در عبادات راه ميانه پيموده شود. امام صادق 7فرمود: . در حديث ديگر فرمود: .

دعا داراي آثار و فوايدي است , از قبيل شناخت و ارتباط با خدا, پاكي روح , دفع بلا, نيل به ثواب و گرفتن حاجت . بنابراين , رسيدن به خواسته در دعا يكي از فوايد آن است , لذا اگر انسان پس از دعا به خواستهء خود نرسيد,نبايد به دعا بدبين يا نا اميد شود. علاوه بر اين ممكن است رسيدن به خواسته , به صلاح دعا كننده نباشد و خداي عالِمِ به اسرار و نهان اين را مي داند و به جاي اين خواسته , نعمت ديگري عنايت مي فرمايد يا به علل ديگري اجابت به تأخير مي افتد. اميرمؤمنان 7مي فرمايد: .()

(پـاورقي 1.ميزان الحكمة, مادهء دعا, شمارهء 5708

اسحاق بن عمار از امام صادق 7سؤال كرد: ممكن است دعاي كسي مستجاب شود, ولي به تأخير افتد؟حضرت فرمود: .() در روايت ديگر امام صادق 7فرمود:

مقابل تقاضاي نابودي فرعون و پيروانش فرمود: دعاي شما به اجابت رسيد, و نابودي فرعون چهل سال طول كشيد>.()

(پـاورقي 3.همان , شماره 5712

نتيجه اين كه نااميد شدن از وصول به حاجت به علت تأخير اجابت دعا, صحيح نيست . اصولاً نا اميدي بر خلاف دستور شرع است و يأس از رحمت الهي از گناهان كبيره شمرده شده است . اميرالمؤمنين 7فرمود: .()

(پـاورقي 4.ميزان الحكمة, مادهء يأس , شماره 22854

قرآن كريم يأس از رحمت الهي را مخصوص كافران مي داند: .()

(پـاورقي 5.يوسف (12 آيهء 87

بنابراين شما نبايد بهار عمر خود را با افكار واهي به تباهي بكشيد, بلكه بايد يا ملاحظهء نعمت هاي خداداي خصوصاً نعمت سلامتي , از زندگي خود لذت ببريد و نبايد نا اميد شويد, چه نسبت به دعا و چه در مورد توبه وبازگشت از گناه , و ضمن توبه از گناهان كه عبارت است از پشيماني و ندامت واقعي از معصيت , و رعايت آداب دعااز قبيل شروع به بسم اللّه و ستايش و مدح خدا و رو به قبله بودن و بلند كردن دست ها و قطع اميد از غير خدا وصلوات فرستادن قبل و بعد از دعا و اعتراف به گناه و توبه از آن و توسل به معصومين : و حسن ظن و اجابت واجتناب از موانع اجابت دعا, از جمله سوء نيست , نفاق , تأخير نماز از اوّل وقت , بد زباني , غذاي حرام , ترك صدقه در راه خدا,() دعا كنيد و در تمام كارها اميد به رحمت واسعهء خدا داشته باشيد و زندگي را هميشه و در همهء مراحل با(پـاورقي 1.تفسير نمونه , ج 20 ص 152; ميزان الحكمهء مادهء دعا, شمارهء 5620ـ 5667; اسداله حيدري , لذّت حضور, ص 141ـ 174

اميد به ياري و كمك خداوند كه هم قادر بر همه چيز است و هم مهربان تر از مادر نسبت به بندگان است , خوش وخرّم كنيد و ريشهء يأس را در خود ريشه كن نماييد.





دفتر تبليغات اسلامي