ترس هيجاني است كه با ذهن و ادراك و بدن سر و كار دارد. انسان تنها زماني دستخوش ترس مي شود كه احساس كند خطري او را تهديد مي كند. تاريكي شب از محرك هايي است كه هيجان هاي ترس را پديد مي آورد ولي اين ترس موهوم است و از يافته هاي تخيلات و او هام به حساب مي آيد. در روز كه همه جا روشن است انان كم تر دچار وسوسه و هيجان و تخيلات واهي مي شود چون به همه چيز اشراف دارد ولي در شب به دليل تاريكي، تسلط قوة خياليه بيشتر مي گردد.اما اگر انسان در تاريكي شب خودش را مشغول به كاري كند كم تر دچار اضطراب و ترس مي شود. يكي از آن كارها مي تواند نماز باشد از طرفي حضور قلب در نماز محصول تمركز حواس و رفع موانع ظاهري است و با انتخاب مكان خلوت و تاريك زمينه كنترل قوه خيال آماده مي شود از اين رو در تاريكي نماز با طمأنينه و معنويت بيشتري انجام مي گيرد. ضمناً تمام موذيها و عوامل آزاردهنده شب ها بيشتر ظاهر مي شوند و همين امر سبب برانگيختن قوة خيال مي شود.





دفتر تبليغات اسلامي