الف) نماز يك عبادتي است مخصوص مسلمانان و آن گروهي كه مسلمانند به نماز هم پاي بند، البته فرهنگي كه درغرب حاكم است اثرات خاص خود را دارد حتي بر شرقيها.
ب) نماز يا هر كاري كه با شوق و اشتياق نباشد چنين است. بايد عبادت، عبادت احرار باشد تا لذت داشته باشد و الا كسيكه براي ساقط شدن تكليف يا ترس از جهنم و يا به طمع بهشت نماز ميخواند، از عبادت خود لذت نميبرد. كساني بوده وهستند كه يك شب تا صبح را در ركوع يا سجده ميگذرانده و گذشت زمان را درك نميكنند و اين حالت ممكن است در هركاري كه انسان با تمام وجودش مشغول آن باشد پيش بيايد و براي شما هم حتماً پيش آمده، بعنوان مثال اگر فيلم جذابي رامشاهده كرده باشي يا مشغول خواندن كتاب داستاني شيرين باشي ممكن است چند ساعتي بگذرد و هيچ احساس نكني.پس چه در نماز و هر كار ديگري اگر لذت آن را ميخواهي بايد نسبت به آن عشق و علاقه داشته باشي و براي لذت بردن ازنماز بايد در ساير اوقات هم بياد خدا بود و برده هوا و هوس و دنيا نباشيم و بايد از مال حرام و گناهان چشم و زبان دوريكنيم.
ج) اينكه بعضي نسبت به ديگران به نماز اهميت بيشتري ميدهند عوامل زيادي دارد از جمله:نوع تربيت آنها در دورانكودكي، شناخت آنها از خداوند و دستورات الهي و عشق وعلاقه به خداوند و تقويت فطرت آنها است.
د) براي اطلاع از ماديگراي افراد به كتاب علل ماديگري نوشته مرحوم مطهري مراجعه نماييد.

ستاد اقامه نماز