هدف اين نوع احاديث، تشويق افراد مجرّد به ازدواج و بيان اهميت آن است و در اين احكام فرقي ميان نمازهاي واجب و مستحب نيست. و علت آن اين است كه تمركز حواس و آرامش خاطر، قوام و روح نماز است؛ نماز هنگامي جان ميگيرد كه نمازگزار، با روح مطمئن و قلب آرام به نماز بايستد. ارزش معنوي و ثواب اخروي نماز هم بسته به مقدار تمركز حواس و دقت در معنا و محتواي آن است. كسي كه حواسش بيشتر متمركز است، نمازش بيشتر بها مييابد و ثوابش هم بيشتر است و چون افراد مجرد به جهاتي تمركز حواس ندارند و زمينه براي وسوسه شيطان در آنها بيشتر است، ثواب نمازشان كمتر خواهد بود. ولي افراد متأهل چون حواسشان نسبت به افراد مجرد بيشتر جمع است، طبيعي است كه نمازشان با آرامش بيشتري انجام ميگيرد و ثوابش هم بيشتر خواهد بود. لازم به توضيح است كه افزون بر آن كه گناه، عمل خوب را ميسوزاند مانند آتش كه مزرعه را از ميان ميبرد، فكر و خيال بد و گناهآلود نيز روح را متعفّن ميكند و روي عبادات هم اثر نامطلوب ميگذارد. و چون در افراد مجرد، زمينه گناه بيشتر است، زودتر در لبه سقوط قرار ميگيرند. قطعاً كسي كه فكرش آميخته به گناه باشد، نمازش هم رنگ و بوي گناه به خود ميگيرد و در نتيجه ثوابش هم كمتر خواهد بود. نقطه مقابل آن، فرد متأهل كه فكر و خيالش از نظر تجرّد و ازدواج به مرحله آرامش نسبي رسيده است، ثواب نمازش هم بيشتر خواهد بود.

اما كتاب مربوط به نماز گرچه زياد است، ولي براي شما بهترين كتاب، »اسرار الصلوة« ميرزا جواد ملكي تبريزي، ترجمه رضا رجبزاده، چاپ انتشارات پيام آزادي است كه به شما معرفي ميگردد.





مركز تحقيقات سپاه