ازدواج دستور و امر خداي تعالي است و سفارش أكيد شده كه ازدواج كنيد و از كساني كه ازدواج نميكنند، بسيار مذمّت شده است.

پيامبر(ص) فرمود: النكاح سنتي فمن رغب عن سنّتي فليس مني؛ كسي كه از ازدواج اعراض كند، از من نيست.

در سوره نور آمده است: و أنكحوا الأياي منكم و الصالحين من عبادكم و إمائكم إن يكونوا فقراء يغنهم اللَّه من فضله واللَّه واسع عليم؛(1) پسران و دختران خود را ازدواج دهيد اگر فقير باشند، خداوند آنان را از فضلش غني خواهد كرد و خدا دانا است.

در روايات آمده است: بدترين مرده هايتان آنان اند كه عزب بميرند.(2) در روايت ديگر از رسول خدا(ص) آمده است اكثر اهل النار العزاب؛(3) بيشترين اهل آتش عزبها خواهند بود (عزب يعني مرد يا زني كه بدون همسر باشد).

پيامبر(ص) فرمود: سنّت و روش من ازدواج است. هر كس ازدواج كند، نيمي از دينش را حفظ كرده است.(3) حال اگر دختري نخواسته باشد ازدواج كند، معنايش اين است كه خود را سربار و كلّ بر پدر و مادر خود قرار دهد و نبايد انسان خود را بر ديگران مخصوصاً بر پدر و مادر تحميل كند. به اضافه اين كه اگر پدر و مادر راضي نباشند، انسان مورد غضب خدا قرار ميگيرد، زيرا رضايت خدا در رضايت پدر و مادر است. اگر فرزندي توانايي ازدواج دارد و خواستگار براي او ميآيد و عيبي و بيماري كه نتواند ازدواج بكند ندارد، نبايد خود را بر پدر و مادر تحميل كند، ولي اگر از ازدواج معذور است، غذا خوردن در خانه پدر و مادر اشكالي ندارد و نماز خواندن در آن جا صحيح است.

پي نوشتها:

1. نور(24) آيه 32.

2. وسائل الشيعه، ج 14، ص 7.

3. همان، ص 8.

4. همان، ص 5.



دفتر تبليغات اسلامي