اصل خواندن نمازهاي يوميه واجب است اما سروقت خواندن، به جماعت خواندن و به مسجد رفتن مستحب است.

خواندن نماز به جماعت و در مسجد بركات فراواني دارد كه هر عقلي سليمي آنرا درك ميكند و شايد واضحترين آن، ايجاد شأن و عظمت براي مسلمين و روحية اتحاد درآنهاست.

مسجد يعني سجدهگاه . اهل بيت عليهم السلام سفارش ميكنند كه هر كدام از ما در منزل خود مسجدي داشته باشيم يعني مكاني كه فقط در آن به نماز ميايستيم.

در روايت است كه خداوند بشارت ميدهد به كسي كه به مسجد وارد ميشود و ميفرمايد كرامت زاير، به عهدهزيارت شونده- يعني خداوند- است و در حديث ديگر بشارت پاك شدن انسان از گناه را بواسطه حضور در مسجد كه خانة خدا در زمين است ميدهد.2

اما اگر كسي بدليل تنبلي يا بدليل تحقير مسجد، نماز يا مسلمين به مسجد حضور پيدا نكند مورد نكوهش دين قرار ميگيرد و بسته به نيت، اهداف و نوع عملكردش با او برخورد ميشود. علي عليه السلام ميفرمايد: هر كس صداي مؤذن را ميشنود همساية مسجد است و براي او نماز نيست جزء در مسجد مگر آنكه عذر يا بيماري داشته باشد.3 و يا مسجد از همسايگانش كه به آن نيامدهاند در روز قيامت شكايت ميكند و خداوند نيز سوگند ميخورد كه حتي يك نماز آنان را قبول نكند!4

نتيجه آن شد كه عروج به مقام والاي انساني نياز به ابزاري دارد كه خداوند آنرا در اختيار ما گذارده و از جمله اين ابزارها نماز است كه اگر بصورت كامل با آداب آن انجام شود كه سر وقت در مسجد خواندن و به جماعت از جملة آن آداب است ميتواند باعث رشد معنوي و دنيوي شود اما اگر عذر يا بيماري وجود دارد تأخير در اقامه آن اشكالي ندارد و در هر صورت خود فرد به كاري كه ميكند و نيت خود آگاه و بصير است.







منابع و مآخذ :

1- ميزان الحكمه، جلد 4، باب اتخاذ المسجد في البيت شامل 4 حديث از حديث 8296 تا 8299

2- ميزان الحكمه، همان حديث 8292 و 8293

3- ميزان الحكمه، همان حديث 8292 و 8293 همان حديث 838

4- همان حديث 8306







مؤسسه پيوند با امام