ًّزيرا در بهشتي كردن انسان، نقش كليدي دارد، چرا كه نمازگزار ناچار است

كه براي صحت و قبولي نماز خود از بسياري از گناهان اجتناب ورزد، مثلاش، يكي

از شرايط نماز مشروع بودن ومباح بودن تمام وسايلي است كه در آن به كار

ميرود، مانند آب وضو و غسل، جامهاي كه با آن نماز ميگزارد و مكان نمازگزار.

اين موضوع سبب ميشود كه گرد حرام نرود و در كار و كسب خود از هر نوع

حرام اجتناب نمايد. زيرا بسيار مشكل است كه يك فرد تنها در امور مربوط به

نماز به حلال بودن آنها مقيد شود و در موارد ديگر بي پروا باشد.

تنهي عن

گويا آيهئ زير به همين نكته اشاره ميكند و ميفرمايد: ((ان الصلو

الفحشا و المنكر; كه نماز (انسان را) از زشتيها و گناه باز ميدارد))

بالاخص اگر نمازگزار متوجه باشد كه شرط قبولي نماز در پيشگاه خداوند اين

است كه نمازگزار زكات و حقوق مستمندان را بپردازد; غيبت نكند; از تكبر و

حسد بپرهيزد; از مشروبات الكلي اجتناب نمايد وبا حضور قلب و توجه و نيت

پاك به درگاه خدا رو آورد و به اين ترتيب نمازگزار حقيقي ناگزير است تمام اين

امور را رعايت كند. روي همين جهات، پيامبر گرامي ما(ص) ميفرمايد: نماز

چون نهر آب صافي است كه انسان خود را در آن شست و وشو ميدهد; اگر كسي

در شبانه روز پنج مرتبه خود را با آب پاك شست و شو دهد، هرگز بدن او آلوده و

كثيف نميشود. همچنين كسي كه در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخواند و حضور

قلب خود را در اين چشمهئ صاف معنوي شست و شو دهد، هرگز آلودگي گناه بر

دل و جان او نمينشيند.


ستاد اقامه نماز