از آنجا كه نماز با حضور قلب مقبول است، گاه وسوسه مي آيد كه بهتر است باين نمازها خوانده نشود. در ضمن نماز با حضور قلب چگونه تحصيل مي شود؟


انديشه ترك نماز بي اساس است. چون وقتي پايه يك بنا فرو ريخت ديگر اميدي به اجزاي ديگر آن هم نيست. بنابراين مي بينيم كه وقتي به پيامبر((صلي الله عليه وآله))مي گويند جواني نماز شرك مي كند و در عين حال گناه مرتكب مي شود، پيامبر((صلي الله عليه وآله))مي فرمايد: نمازش روزي نجاتش مي دهد(4). و چنين مي شود. پس به القائات شيطان نبايد توجّه كرد.
امّا براي درك حضور قلب بايد عوامل مخالف را تدريجاً بيرون كرد. امام خميني((رحمه الله))در اسرار صلوة خويش مي فرمايد: شخصي از سر و صداي گنجشكان(مزاحمت ها) بر روي درختي بر باغچه خويش(قلب) ناراحت بود و هر روز به سوي آنهاي چيزي پرتاب مي كرد كه پراكنده شوند امّا آنها باز، برمي گشتند سرانجام كسي به او گفت تو بايد درخت را بكني و بيرون بيندازي تا مزاحم ها نيايند.
بله! قلب به آن چيزي كه اهميّت مي دهد مشغول مي شود. اين گنجشكها همان علاقه ها هستند كه مورد اهميّت ما هستند. آن درخت همان محبّت دنياست كه در باغ دل كاشته شده است پس با توجّه به خداوند و گرايش به او بايد زمينه حضور قلب را آماده كرد. امّا عوامل چندي نيز فهرست مي شود. براي تفصيل آن به كتبي كه در اين باره نوشته شده بايد مراجعه نمود:
1. بررسي اهميّت نماز به ويژه نماز اوّل وقت.
2. توجّه به حيله هاي شيطان و كارهايي كه او را دور مي كند مثل روزه، صدقه، استغفار، دوستي به خاطر خدا.
3. توجّه در مفهوم كارها و افعال نماز.
4. توجّه در هنگام وضو و خواندن دعاي آن.
5. رعايت نظم و مراقبت بر ادب آن.
6. شناخت و مطالعه نماز بزرگان دين و مراقبين بر نماز.
7. نظافت در لباس و مسواك.
 
( بخش پاسخ به سؤالات )


تبيان

بازگشت