ايمان تنها مقولهاي معرفتي و دروني نيست بلكه ايمان به خداوندلوازمي دارد كه بايد به آن متعهد بود. البته مسلماً ايمان به خداوند به تنهايينيز مرحلهاي از كمال است وليپلكان اول محسوب ميشود. اگر كسي به خداايمان دارد و او را حاكم ومدير هستي ميشناسد نميتواند در برابر هدايتالهي بي تفاوت باشد و آن را ناديده بگيرد. بنابر اين چنين ايماني به خداوندايماني ناقص و كم فايده است چه اين كه حتي مشركان نيز خدارا قبول دارندواو را خالق ميدانند ولي در عمل راه شرك ميپيمايند.
بنابر اين اگر چه به حكم عدالت بين مؤمن به خداوند و كافر به او در قيامتتفاوت هست (لااقل در درجات عذاب) ولي چنين ايماني موجب رستگارينيست.


ستاد اقامه نماز