پسر بزرگتر به خاطر شأن ومرتبه ونزديكي بيشتري كه نزد پدر دارد در ارث، حبوة؛ يعني، وسائل اختصاصي پدر را به ارث ميبرد و در عبادت نمازهاي قضا شده او را انجام ميدهد البته نمازهايي كه با عذر از پدر قضا شده نه نمازهايي كه عمداً نخوانده؛ گرچه بهتر است قضاي همه نمازهاي پدر خوانده شود. در مورد مادر نيز همين حكم قضاي نماز هست منتهي با استحباب نه وجوب.

ستاد اقامه نماز