براي اين كه نماز - اين فريضه مهم - را هر چه بهتر و با قلبي پر او نورانيت انجام دهيم، بايد بدان اهميت بيشتري بدهيم و براي انجام آن حساب ويژهاي باز كنيم. لذا بايد نكاتي را مراعات كنيم:

1 - اهميت دادن به نماز: به هر مقداري كه به نماز بيشتر اهميت بدهيم، بيشتر براي ما مهم جلوه ميكند. ميرزا واد آقا ملكي تبريزي (ره) ميگويد: سبب حضور قلب، همت آدمي است، زيرا قلب، تابع همت است.

اگر همت در نماز نباشد، قلبت غافل از نماز است. حضور قلب در نماز، تابع ايمان انسان به حقيقت نماز است.

اگر بخواهيم در نماز حضور قلب پيدا كنيم، بايد اهميت عبادت را به قلب تفهيم كنيم.

2 - آگاهي و شناخت: يكي از اسباب حضور قلب، معرفت به خدا و عظمت او است از طرفي نسبت به حقيقت خود كه پر از ضعف و كوچكي است، توجه كند و خود را عبد خدا بداند. نماز امامان و خضوع و خشوع آنان از اين جهت بود. ابان بن تغلب به امام صادق(ع) گفت: من نماز امام سجاد(ع) را ديده بودم. هنگامي كه نماز ميخواند رنگش عوض ميشد، مثل اين كه حالت غش به او دست ميداد. امام صادق(ع) فرمود: آري او معبود را كه در برابرش ايستاده بود، كاملاً ميشناخت.

مهم اين است كه ما خدا را به خدايي بشناسيم و او را حاضر و ناظر اعمال خود بدانيم و در حال نماز مثل اين كه خدا جلوي ما است و ما رو به سوي او ايستادهايم، نماز بخوانيم و از غير او بريده و بي توجه باشيم.

3 - فهميدن معاني كلمات نماز، در حضور قلب بسيار مؤثر است.

4 - نماز خواندن در مكانهاي مخصوص مانند مساجد، بر حضور قلب ميافزايد.

5 - آمادگي قبل از نماز به اين معنا كه قبل از نماز چند دقيقهاي به دعا و راز و نياز و توجه به خدا مشغول باشيم.

6 - نماز را با تأني و آرامش بخوانيم و از عجله كردن پرهيز كنيم.

7 - فضيلت اول وقت و مخصوصاً نماز خواندن به جماعت در مساجد بسيار مؤثر است.

8 - يكي از عوامل مهمي كه باعث حواس پرتي در نماز ميشود، هجوم افكار فراوان دنيوي است. اگر بخواهيم حضور قلب داشته باشيم، بايد آن افكار را از ذهن خود خالي كنيم و سپس نماز را شروع كنيم.



دفتر تبليغات اسلامي