وظيفه ما در مقابل نماز نخواندن افراد فاميل چيست؟


در مرحله نخست بايد علت بي توجهي به نماز را بررسي كرد و بر اساس آن برنامه ريزي و كارهايي را اجرا نمود. چه بسا افراد فاميل به دليل عدم شناخت از وظيفه خود نماز را ترك ميكنند كه در اين صورت لازم است سطح آگاهي آنها را بالا ببريد، مثلاً جلسات گفتگو تشكيل دهيد و يا كتاب هايي را كه درباره اهميت نماز نوشته شده، در اختيارشان قرار دهيد.

در مواردي افراد تحصيل كردهاي هستند كه چون از فلسفه و آثار نماز بي خبرند، براي آن اهميتي قائل نميشوند. از اين رو لازم است مطالعه بعضي از كتابها مانند سرالصلاة از امام خميني، اسرار عبادت از آقاي جوادي آملي و رساله لقاء اللَّه از آميرزا جواد ملكي تبريزي را توصيه نماييد. نكته مهم ديگر استفاده از روش الگويي است، يعني به هنگام معاشرت با افراد فاميل، در اوّل وقت نماز خود را با توجه بخوانيد.

با انها برخورد كنيد كه نمودار يك انسان با فضيلت و اهل نماز باشد تا اثر عملي نماز را در زندگي فردي و اجتماعي شما تحسين نمايند.

خواه ناخواه اين كار در روحيه آنها اثر خواهد گذاشت. اگر روشهاي فوق تأثير نكرد، نوبت به اجراي نهي از منكر با حفظ مراتب آن ميرسد. مراتب نهي از منكر عبارتند از:

1- انكار قلبي: مسلمان بايد نفرت خود را از منكر نشان دهد و علاوه بر اين كه در دل از ان عمل بيزاري ميجويد، نارضايتي خود را در رخسار و حركات نشان دهد. امير مؤمنان(ع) ميفرمايد: رسول خدا(ص) به ما فرمان داد تا با معصيت كاران، با چهره هايي گرفته رو به رو شويم.(1)

البته اين مرتبه نيز درجاتي دارد، مانند نگاه نكردن، خاموش ماندن، سر به زير انداختن، روي گرداندن و ام كردن.

2- انكار زباني: انكار قلبي نتيجه نداد، مرحله بعد پيش ميآيد و آن انكار زباني است، يعني با زبان نرم بخوهيم به نماز اهميت قائل شويم و اين مسئله را در مواقع مختلف كه شرايط تأثير گذاري فراهم است، به آنها

تذكر دهيم.

3- اقدام عملي: در موارد خاصي، لازم است اگر احتمال اثر ميدهيد، با بي اعتنايي يا كم كردن روابط و غيره، نارضايتي خود را ابراز داريد، ولي نبايد به بهانه اجراي امر به معروف و نهي از منكر، حقوق ديگران را ناديده بگيريد، به ويژه نميتوان به انگيزه نهي از منكر از روابط با خويشان دست كشيد. امام خميني در پاسخ به سؤالات مختلف درباره قطع رحم از خويشان كه مرتكب منكرندو حتي مرتد و كافر ميباشند، ميفرمايد: صله رحم مطلقاً واجب است.(2)

پي نوشت ها:

1. وسائل الشيعه، ج 16، ص 143.

2. امام خميني، استفتائات، ج 1، ص 487.



دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت