از اين كه اعتماد نموده ايد و با صداقت، قصه ها و غصه هاي زندگي خويش را با ما در ميان گذاشتيد، تشكر مي كنيم.

ما پيوسته سنگ صبور شما خواهيم بود تا سفرة دل بگسترانيد و عقده ها واكنيد. اگر نتوانيم گره اي از مشكلات افراد بگشاييم، اين افتخار را داريم كه محرم اسرار و مورد اعتماد ديگرانيم.

ـ درك عمق ناراحتي ها واحساسات

احساسات و ناراحتي هاي شما را درك مي كنيم. نامه ات، گوشه اي از قصّه هاي پرغُصّه زندگي و ماجراهاي اندوهناك و غم انگيز دوران جواني ات بود. ما خود از كران تا كرانه هاي دور دست و ساحل هاي باتلاقي آن درياي غم را حدس مي زنيم و با قرار دادن در جاي شما، و در حال و فضايي كه تنفس مي كنيد، احساسات تان را به خوبي درك مي كنيم و مي فهميم كه چه دنياي پر غوغايي داريد و در عين غربت و تنهايي، در چه عالم پرهياهويي زندگي مي كنيد.

ـ اين تنها مشكل شما نيست

جوانان بسياري هستند كه با برداشت هاي ويژة خود، جهاني انباشته از غم و غصه و غربت براي خويش ساخته اند. نامة شما، اوّلين غم نامه نيست كه به دست ما رسيد و شما تنها ساحل نشين درياي غم و اندوه نيستيد كه از گذشتة تلخ زندگي جواني خود مي ناليد و به دليل نامهرباني هاي خانواده و اطرافيان، احساس غربت و تنهايي و بي كسي در اين دنياي گسترده مي كنيد. جوانان بسياري، به خصوص دختران - كه روحي لطيف و دلي صافت دارند - غم نامه هاي خويش را برايمان ارسال كرده اند و ما را در غم خويش شريك ساخته اند.

عده اي چون شما، در ساحل درياها نظاره گرِ موج هاي اندوهِ بار تنهايي و غربت بودند و احساس مي كردند در اين دنيا، كسي آنان را درك نمي كند، و نمي تواند احساسات آن ها را لمس كند.

عده اي نيز نه تنها گليم زندگي خويش را در كنارة غم انگيزترين درياها پهن كرده اند. بلكه خود را در درياي غمي انداختند و خويش را به آغوش موج هايي سپردند كه غربت و تنهايي، آواره گي و بي خانماني، در بدري و بي سرپناهي، رسوايي و فضاحت خانوادگي و اجتماعي، كمترين ناراحتي آنان بود.

پس مپندار! تو تنها ميهمان محنت ها هستي. زندگي كه مرحلة نخستين نمايش آن، با تولد آغاز مي گردد و با مرگ پايان مي يابد، فراز و فرود ها، و شيريني و تلخي هاي فراوان دارد، اگر چه ميزان آن براي همة افراد يكسان نمي باشد، اما كسي نيست كه دغدغة خاطر و همّ و غمي نداشته باشد.

در اين دنيا كسي بي غم نباشداگر باشـــد بني آدم نبـــاشد



ـ چه بايد كرد و راه نجات...؟

نوشته ايد: نمي دانم چه خواهد شد، سرانجام دل ديوانه ام يا رب!

خواهر محترم! هيچ مشكلي نيست كه آسان نشود. هيچ غمي بي پايان نيست و هيچ دريايي بي ساحل نيست. انتظار ممكن است طولاني باشد، اما سرانجامش گشايش و فرح زايي است.

مهم ترين مسئله در تمامي فراز و نشيب ها و دوران تلخ و ناگوار زندگي اين است كه انسان خودش را نبازد. عزت و شخصيت خويش را به باد فنا ندهد، بلكه با اراده اي استوار، و تدبير خردمندانه و برنامه اي واقع بينانه، به جنگ سختي ها و مشكلات، غصه ها و غربت ها، شكست ها و دل افسردگي ها برود، و هستي شرافتمندانه و حضور فعال و پر انرژي خويش را اثبات كند و شيطان ها را به شكست وا دارد. نيز دنيايي با گل هاي رنگارنگ و عطر آگين و شكوفه هايي نشاط آفرين و لبخند هايي كه اميد به زندگي و اميدواري به آينده را نويد مي دهد، براي خود و ديگران بسازد و سرور و شادي، مهر و محبت، اعتماد به اطرافيان، صبوري و استقامت، گذشت و بزرگواري و عفو و ايثار را خُلق و خوي خويش قرار دهد.

چنين توانايي و پتانسيلي را در شما مي بينيم. چه اين كه خوشبختانه از جهت علمي و فكري و سني در وضعيتي هستيد كه مي توانيد بر پاية عقل و منطق تصميم بگيريد و بر نگراني هاي خويش غلبه نماييد و يأس و نااميدي را كه از ناحية شيطان است، از خود دور كنيد.

مطمئن باشيد كه مشكل تان قابل حل است. مي توانيد مانند بسياري از از دختر هاي ديگر از نشاط روحي، زندگي شيرين همراه با آرامش خاطر برخوردار باشيد، به شرط آن كه بخواهيد، اراده كنيد و تصميم بگيريد و با استقامت و استواري پاينبد آن باشيد. چنين انتظاري از يك دختر ليسانس، از يك جوان فهميده اي كه تلخي روزگار را با عمق وجودش احساس كرده، انتظار به جايي است. مي دانيد زندگي عرصة تجلي اراده ها است و اراده ها شناسنامة باطني و شخصيت حقيقي انسان ها است. ميزان تلاش و تكاپوي هر فرد براي تحقق و تبلور آن اراده ها، بيانگر پاية استواري و استقامت، و ماية عقيده و اعتقاد دروني شخص است. از شما كه تازگي از ضيافت سفرة الهي و از مكّة مكرّمه رجعت نموده ايد، در حاليكه خداوند همة گناهان گذشتة شما را به لطف و رحمتش بخشيده، انتظار است كه با دلي اميدوار و قلبي آكنده از عشق و محبّت به خدا - كه محبوب و معشوق حقيقي است - به زندگي و فرجام خوش آن اميدوار باشيد و يأس و نااميدي را از وجود خود دور كنيد.

آري خواهر!سرانجام دل ديوانه ات كه ديوانة محبّت و عاشق حق تعالي است، بِهْ شود و ره رستگاري را در پيش گيرد. هجوم سختي ها و فشار بي محبتي ها و احساس تنهايي ميان اجتماع، ممكن است هر انساني را دچار غم و اندوه نمايد، ولي انديشه ورز جواني چون شما كه اراده كرده است راه درست زندگي كردن را بشناسد، خود را پيوسته در كوچه هاي شهر نازيباي غم و غصه گم و اسير نمي كند، بلكه با استمداد جستن از حق تعالي و توسل به اهل البيت(ع) و تكيه بر انديشه و اعتماد به نفس و مشورت با افراد آگاه و دلسوز، دروازة خروجي شهر غم و غصه را جست و جو مي كند و با تدبير و برنامه ريزي صحيح از آن خارج مي شود و در فضاي مصفّا و فرحزاي طبيعت، چون پرنده اي آزاد و بلند پرواز، اوج مي گيرد. چنان كه برخي از جوانان نا اميد از زندگي، پس از مكاتبة با ما توانستند با اراده اي استوار، تدبيري خردورزانه و با ارزيابي كاركردهاي فيزيكي و روحي و فكري و دروني خويش، به راه چگونه زيستن و چرا زيستن توجه كنند و انقلابي عميق و تحوّلي به ياد ماندني در افكار، اخلاق و طرز منش و معاشرت با ديگران درخود ايجاد كنند و با بيداري دل، راه هاي پرپيچ و خم غصه ها را پشت سر گذارند، و با صفا بخشيدن به درون خويش و نيكو ساختن اخلاق و رفتار و برخورد هايشان خود و اطرافيان را شاد و خرسند نمايند.

ـ از كجا شروع كنيم؟

براي وصو به نتيجة مطلوب در هر كاري به خصوص مشكلات روحي و امور تربيتي بايد، با ظرافت و دقت و حوصله پيش رفت. تشخيص ما اين است كه فعلاً به كالبد شكافي مشكلات شما نپردازيم، بلكه كتاب بهترين راه غلبه بر نگراني ها و نا اميديها و جزوة حضور قلب در نماز را خدمتتان تقديم كنيم. اگر براي شما ميسر است، كتاب عبادت عاشقانه از استاد كريم محمود حقيقي و كتاب حضور قلب در نماز از علي اصغر عزيزي تهراني را نيز تهيه كنيد و پس از مطالعة دقيق آن ها برايمان بنويسيد كه اين نامه و كتاب و جزوة ارسالي و معرفي شده چه تأثيري در روحية شما داشته است. اگر بدانيم راهنمايي ما در باز كردن گره و عقده ها و ايجاد اميد به آينده و آرامش و التيام روحي چه ميزان تأثير داشته است، پاسخ نامة بعدي، شفاف تر و روشن تر خواهد بود.

لطفاً در نامة بعدي شمارة اين نامه را يادداشت كنيد و بنويسيد: نامه هاي مرا، محقّقي كه نامة قبلي را پاسخ داده، جواب دهد. به صورت تلفني مي توانيد عصرها از ساعت 5 تا 30/8 با واحد ما تماس بگيريد.

شماره: 7743183 در تماس تلفني به شمارة نامه خود (29311) اشاره فرماييد.



دفتر تبليغات اسلامي