آيا لزومي داشت كه پيامبر اسلام « ص » نيز در نماز مي گفت « اهدنا الصراط المستقيم » ؟


تمام پديده هاي جهان هستي قابل زوال و دستخوش تغيير و تبديل است همچنانكه اصل پيدايش و وجود چيزي در پرتو علت و شرايط خاصي صورت مي گيرد همچنين ادامه و بقاء آن شرائط و مراقبت هاي خاصي لازم دارد تا از زوال و فناي آن جلوگيري كند .
موضوع هدايت نيز مشمول همين قانون است همچنانكه اصل هدايت يافتن عنايت و علتي مي خواهد دوام و بقاي آن نيز توفيق و مراقبت لازم دارد چه بسا افراد پاك و وارسته كه در شاهراه صراط مستقيم قدم مي زدند ليكن عاقبت واژگونه اي داشتند .
پس منظور از جمله ي « اهدنا الصراط المستقيم » اين نيست كه همين الان ما را به راه راست سوق ده بلكه هدف اين است كه ما را در اين راه پايدار فرما و اين نعمت را دوباره براي ما مستمر و دائم گردان و از اين نوع تعبيرات در ميان ما نيز زياد است .
ديگر اينكه چون ضمير در اين جمله متكلم مع الغير ( جمع ) است درخواست آن بزرگوار راجع به هدايت جامعه مسلمين و استمرار آن نيز مي باشد .

موسسه در راه حق

بازگشت