قضاي نمازهايي كه در حال جنابت به جا آورده شده واجب است; همچنين قضاي روزه هاي فوت شده در حال علم به جنابت به سبب احتلام و خروج مني و هر چيز ديگر واجب است، بلكه با توجّه به جهل مكلّف به وجوب غسل جنابت در ايّام روزه اقوي اين است كه كفّاره نيز واجب است; اين در صورتي است كه جهل از روي تقصير باشد، ولي اگر انسان جاهل به جنابت باشد و هنگام طلوع فجرِ روزي كه روزه مي گرفته است، التفاتي به جنابت نداشته، قضاي روزه بر او واجب نيست و روزه اش صحيح است.
 
(بخش پاسخ به سؤالات )


تبيان