چنان چه انسان نتواند در نماز حضور ذهن و قلب پيدا كند و فكرهاي شبههانگيز در مورد دين، خدا و پيامبر و شكهايي در دين برايش پيدا شود آيا نمازش صحيح است؟ اگر نتواند اين شكها را نسبت به دين رفع كند و اين افكار در نماز به ذهنش بيايد چه حكمي دارد؟ چه بايد بكند؟


حضور قلب شرط قبولي نماز است. نه شرط صحت. بنابراين بدون حضور قلب نماز صحيح ميباشد و تكليف ساقط ميشود. چون مبطلات نماز دوازده چيز است و در آنها عدم حضور قلب نيامده است.(توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 579)





مركز تحقيقات سپاه

بازگشت