انسان بايد نمازهاي واجب را در وقت خود بخواند و چنانچه بدون عذر نمازي از او قضا شود، گناهكار است و بايد توبه كرده، قضاي آن را هم به جاي آورد.

1. در دو مورد به جا آوردن قضاي نماز واجب است:

- نماز واجب را در وقت آن نخوانده باشد.

- بعد از وقت نماز متوجه بشود نمازي كه خوانده باطل است.

2. كسي كه نماز قضا دارد، نبايد در خواندن آن كوتاهي كند، ولي واجب نيست فوراً آن را به جا آورد.

3. نمازهايي كه واجب است قرائت در آنها بلند خوانده شود هنگام قضا هم بايد بلند خوانده شود و همچنين نمازهايي كه واجب است آهسته بخواند هنگام قضا نيز واجب است آهسته بخواند.

4. نماز قضا را با جماعت مي شود خواند؛ چه نماز امام جماعت ادا باشد و چه قضا، و لازم نيست هر دو، يك نماز را بخوانند؛ مثلاً اگر قضاي نماز صبح را با نماز ظهر يا عصر امام بخواند اشكال ندارد.

نيت نماز قضا را لازم نيست به زبان بياورد و قصد و توجه به اينكه اين نماز، قضاي نماز مثلاً صبح يا ظهر يا ... كفايت مي كند و بايد حتماً در نيت نماز قضا مانند نماز اداء قصد قربت داشته باشد.





منابع و مآخذ :

- آموزش فقه، محمد حسين فلاح زاده، ص194،195













مؤسسه پيوند با امام