حكم قطع كردن ( شكستن) نماز:

1- نمازهاي نافله (مستحبي) :

الف:نافله غير نذري: مثل نماز شب ، نماز غفيله، نماز وتيره و... قطع و شكستن آن جايز است .(اشكالي ندارد).

ب: نافله نذري: مثل اينكه نذر كند اگر فلان حاجتش برآورده شود نماز شب بخواند، يا نذر كند سي روز ماه رمضان نافله صبح بخواند. در خصوص اينگونه نوافل دو نوع فتوا در ميان مراجع وجود دارد.

- كساني كه نماز غفيله را به خاطر نذر و مانند آن واجب مي دانند، مي گويند اگر نماز به خصوصي را نذر كرده نبايد آن را قطع كند و اگر نافله به خصوصي نبوده بنا بر احتياط واجب قطع كردن جايز نيست؛ ولي حضرت امام ( چون مسأله واجب شدن نافله را به وسيله نذر و مانند آن قبول ندارند و به جا آوردن آن را مربوط به وجوب اداء نذر مي دانند در صورت اول مي فرمايند : اگر وقت تنگ است، عقلاً قطعش جايز نيست نه شرعاً، و اگر نافله به خصوصي نبوده قطعش جايز است.

2-نمازهاي واجب :

قطع حرام :(2) در غير مواردي كه در زير بيان مي شود (غير4 مورد ذيل) قطع و شكستن نماز حرام است.

قطع مكروه:(3) شكستن نماز براي مالي كه اهميت ندارد مكروه است.

قطع جايز:(4)قطع كردن نماز براي حفظ مال يا دفع ضرر مالي يا بدني جايز است مانند قطع كردن نماز براي گرفتن بدهكاري

كه نماز براي حفظ مال يا دفع ضرر مالي يا بدني جايز است مانند قطع كردن نماز براي گرفتن بدهكاري كه درحال فرار است و يا حيواني كه تصميم فرار دارد و بعيد نيست كه در مطلق حاجات عُرفي جايز باشد اگر چه احتياط مستحب آن است كه به همان موارد ضرورت اكتفا شود.

قطع مستحب : (5) اگر پيش ازآنكه به اندازه ركوع خم شود يادش بيايد كه اذان و اقامه را فراموش كرده چنانچه وقت نماز وسعت دارد، مستحب است براي گفتن آنها نماز را بشكند بشرط آنكه از اول بناي گفتن آنها را داشته باشد؛ ولي اگر بنا نداشته باشد نمي تواند برگردد.

قطع واجب : قطع (شكستن) نماز در موارد زير واجب است :

1.شكستن نماز براي حفظ جان خود يا كسي كه حفظ جانش واجب است و يا حفظ مالي كه نگهداري آن واجب باشد و بدون شكستن نماز حفظش ممكن نباشد.(6)

2. اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبكار طلب خود را از او مطالبه كند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد، بايد در همان حال بپردازد و اگر بدون شكستن نماز، دادن طلب او ممكن نيست بايد نماز را بشكند و طلب او را بدهد و بعد نماز را بخواند.(7)

3.اگر در بين نماز بفهمد كه مسجد نجس است چنان چه وقت تنگ است بايد نماز را تمام كند و اگر وقت وسعت دارد باز هم در مواردي نماز را تمام مي نمايد و در بعضي ازموارد بايد نماز را بشكند كه در زير بيان مي شود :

الف ) تمام كردن نماز منافات با فوريت ندارد مثل اينكه آخرهاي نماز توجه پيدا مي كند كه مسجد نجس است.

ب ) درحال نماز بتواند تطهير كند ـ بدون اينكه منافاتي با نماز داشته باشد و اگر نماز را به هم مي زند بايد نماز را بشكند و مسجد را تطهير كند،و بعد نماز را بخواند و همچنين در وسط وقت اگر ببيند در صورت تمام كردن نماز قدرت تطهير مسجد را پيدا نمي كند كه در اين صورت هم بايد نماز را قطع كند.(8)











ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع و مآخذ :

1. العروة الوثقي، ج1، في المكروهات في الصلوة، مسأله1

2. همان، ج1، فصل 40،توضيح المسائل مراجع، مسأله 1159

3. توضيح المسائل مراجع، مسأله 1160

4. العروة الوثقي، ج1، فصل 40، توضيح المسائل مراجع، مسأله 1159

5. العروة الوثقي، ج1، في المستحبات الاذان، مسأله4

6. توضيح المسائل مراجع، مسأله 1160

7. همان، مسأله 1161

8. العروة الوثقي، ج1، في احكام النجاسات، مسأله 5 و فصل في بعض الاحكام المسجد



مؤسسه پيوند با امام