در خصوص سئوالي كه بيان فرموديد بايد عرض شود كه انسان تا ميتواند بايد نماز را ادا بخواند حتي مراجع عاليقدر ميفرمايند كه حتي اگر شخصي در حال غرق شدن يا در معركه جنگ است به همان صورت ميتواند نماز بخواند و نبايد نماز را ترك كرد و قضاي آنرا خواند. بنابراين اولاً انسان نميتواند به هر دليلي نماز خود را به تأخير انداخته و قضا نمايد كه اگر چنين كند كار حرامي انجام داده و گناهكار است و ثانياً شما بايد به هر صورتي كه شده نماز خود را قضا ننمائيد هر چند به تأخير خوانده شود (البته به نماز اول وقت سفارش بسيار زيادي شده و فضيلت آن هم بيشتر است)

ثالثاً اگر هم شرائط شما مانند كسي است كه به هيچ وجه نميتواند رو به قبله و با اركانش نماز بخواند، باز هم نماز ساقط نميشود و مانند همان سرباز در معركه جنگ، به هر صورتي كه ميشود بايد خوانده شود.

و در آخر به اين نكته مهم اشاره ميكنيم كه در روايات از نماز به ستون دين تعبير شده و فرمودهاند اگر نماز قبول شود بقيه اعمال نيز قبول خواهد شد ولي اگر قبول نشود بقيه اعمال نيز قبول نشده و ردّ ميشود و خيلي اشخاص بودند كه به خاطر همين اهميّت به نماز و تداوم بر آن، خداوند متعال كارها و مشكلات ديگر آنها را نيز به نحوي درست كرده است چه مشكلات مادي و چه معنوي و به يقين ميتوان گفت كه بهترين اثر نماز، رابطه و مراوده با معشوق حقيقي است كه همان خداوند متعال است و بايد دانست كليد تمام خوبيها در همين رابطه با محبوب است و اين همان گمنامي عارفان و عاشقان و دلسوختگان در طول تاريخ بوده است.

جز توما را هواي ديگر نيست جز تمناي دوست درسر نيست

آيت ا... العظمي گلپايگاني( نظر مباركشان اين بودكه اگر عالماً و عمداً نماز را قضا كنيد بنابر احتياط يكسال بايد روزه بگيريد يعني 365 روز، بنابراين مواظب باشيد نماز فوت نشود.

و اگر انسان مجبور شود روشن است كه اشكالي ندارد ولي اضطرار كه برطرف شد بايد به وقت بخواند.





















مؤسسه پيوند با امام