مگر نماز خواندن به اين معنا نيست كه ما ميخواهيم با خداي خود درد دل كنيم، امّا چرا هميشه در نمازهايمان، حرفهاي تكراري ميزنيم و نميتوانيم حرفهاي خودمان را بگوييم؟


لطفاً به چند نكته دربارة مطالبي كه در پرسش آوردهايد توجه كنيد:

1. نماز: نماز بر انسان واجب شد تا به ياد پروردگار خود بيفتد: وَ أَقِمِ الصَّلَوَةَ لِذِكْرِيَّ ;(طه، 14.) نماز را براي ياد من به پا دار. زيرا زماني كه انسان به ياد خدا باشد، از فحشا و منكر دوري ميكند: وَ أَقِمِ الصَّلَوَةَ إِنَّ الصَّلَوَةَ تَنْهَيَ عَنِ الْفَحْشَآءِ وَ الْمُنكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ;(عنكبوت، 45.) و نماز را بر پا دار كه نماز ]انسان را[ از زشتيها و گناه باز ميدارد، و ياد خدا بزرگتر است.

و در سختيها از نماز كمك بجويد: وَ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَوَةِ;(بقره، 45.) از صبر و نماز ياري جوييد. البته انسان در نماز افزون بر ستايش و تسبيح و تنزيه خداوند، از او طلب كمك، و هدايت هم ميكند، ...إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ; # اهْدِنَا الصِّرَ َطَ الْمُسْتَقِيمَ .

2. درد دل كردن با خداوند براي آن كه بندهاش هر سخني را كه دوست دارد با او در ميان بگذارد، مناجات و دعا را قرار داده، فرمان داد كه او را بخوانيم و با او مناجات كنيم. ادْعُونِيَّ أَسْتَجِبْ لَكُمْ;(غافر، 60.) پروردگار شما گفته است مرا بخوانيد تا ]دعاي[ شما را بپذيرم. خداوند تأكيد ميفرمايد كه من به بندهام نزديك هستم، دعاي او را اجابت ميكنم(بقره، 186.)، اين براي آن است كه بنده ترغيب شده از سخن گفتن با خدا وخواهش كرده از او، خسته نشود.

3. مطالب تكراري: درست است كه نماز و عبادت هايي مانند روزه، حج و غيره با كيفيت مخصوص واجب شدهاند، به گونهاي كه لازم است هميشه و در همه جا، به همان كيفيّت انجام گيرد، ولي اين نميشود كه انسان، گرفتار تكراري شود كه عمل را از تأثير بيندازد، زيرا برخي اعمال هستند كه جز با تكرار منظم و يكسان بر انسان تأثير نميگذارند، براي مثال برخي ورزشها و نرمشهاي مخصوص هستند كه انجام آنها در هر روز براي بدن مفيد است و تأثير آن هم تنها در صورتي است كه هر روز تكرار شوند. اصولاً تكرار، همه جا بد و مضرّ و مانع از كمال و ترقي نيست، شما هر روز كه از خواب بر ميخيزيد، دست و صورت خود را ميشوييد و به پدر و مادر خود بارها سلام ميكنيد و...

زندگياشان داراي تكرار است، ولي تنها برخي تكرارها خسته كننده و نامطلوب هستند; وانگهي در نماز، فضايي وجود دارد كه ميتوانيد در آن فضاي مشخصي از جملههاي نو و جديد استفاده كنيد; آن فضا، فضاي قنوت است و خداوند دريچة قنوت را در نماز به روي ما گشوده است كه هر چه دوست داريم، در آن با خداوند متعال درد دل كنيم و انواع دعاها و مناجاتها را در آن بخوانيم.



فرهنگ ومعارف قرآن

بازگشت