انفاق، يكي از مستحبهايي است كه در آيات متعددي به آن سفارش شده است. از جمله در آيه 272 سورة بقره آمده است: هر آنچه انفاق كنيد براي خودتان كردهايد

در آيه 215 سورة بقره، نيز، به موارد و اشخاصي كه به آنها انفاق ميشود، اشاره شده است: از تو سؤال ميكنند، چه چيز انفاق كنند، بگو: هر خير و نيكي ]و سرمايه سودمند مادي و معنوي[ كه انفاق ميكنيد، براي پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و مستمندان و درماندگان در راه ]ابنأالسبيل[ بايد باشد و هر كار خيري ميكنيد، خداوند از آن آگاه است ]و لازم نيست تظاهر كرده به اطلاع اين و آن برسانيد.[

در اين آيه افزون بر توضيح چيزي (هر نوع كار، سرمايه، و موضوعي كه مفيد به حال محروم باشد) كه بايد انفاق كرد.

به موارد مصرف انفاق اشاره شده است.(تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 63، دارالكتب الاسلامية.)

در انفاق همچنان كه آيه اشاره دارد، بهتر است ابتدا خويشان مستمند را مقدم داريم كمك به افراد مستمند، مشروط به انجام تكاليف شرعي از سوي آنها نيست، حتي به افراد غير مسلمان ـ به ويژه در صورتي كه نرمشي در آنان نسبت به اسلام و مسلمانان پديد آيد ـ نيز ميتوان كمك كرد.

البته، در زكات فطره، فقيهان گرانقدر فتوا دادهاند: زكات فطره را بايد به فقراي شيعه داد. فقيراني كه شراب نميخورند، آشكارا گناهان كبيره مرتكب نميشوند و پول را درراه معصيت و گناه خرج نميكنند.(توضيح المسائل مراجع، تدوين: سيد محمد حسن بني هاشمي خميني، ج 2، ص 180، جامعه مدرسين.)

بر اين اساس، به افرادي كه نماز نميخوانند و روزه نميگيرند، زكات فطره نميتوان داد. هر چند كمكهاي ديگر به آنان ميتوان كرد.



فرهنگ ومعارف قرآن