آري نمازش صحيح است، و زكات دادن بر او واجب نيست.

1. زكات به معناي خاص آن عبارت است از انفاق از نُه چيز كه هر كدام نصاب معيني دارند و عبارتند از: گندم، جو، خرما، كشمش، طلا، نقره، گوسفند، گاو و شتر. بنابراين هر كس يكي از اين نه چيز را داشته باشد و به حد نصاب (چنانكه در رسالة توضيح المسائل مراجع تقليد بيان شده) برسد و بالغ، عاقل و آزاد باشد، واجب است زكات مالش را بدهد.

2. زكات نيز يكي از فروع دين و مانند نماز واجب است و قرآن كريم، در اغلب موارد وجوب آن را بعد از تذكر به وجوب نماز ـ ياد آور شده است; چنان كه در سورة نور، آيه 56 آمده است. در روايات اسلامي نيز اهميت و وجوب ادأ زكات مورد توجه و تأكيد قرار گرفته است; از جمله: امام باقر7 فرمود: فرض اللّه الزّكاة مع الصلاة; خداوند زكات را با نماز واجب كرده است.( وسايلالشيعه، شيخ حر عاملي، ج 9، ص 13، مؤسسه آلالبيت:. ) امام صادقميفرمايد: از جمله وصاياي پيامبراكرمبه امام علياين بود كه فرمود: اي علي! ده طايفه از اين امت به خداوند بزرگ كافر شدهاند و يكي از اين ده گروه كساني هستند كه زكات پرداخت نميكنند; سپس فرمود: اي علي! هر كس قيراطي ]=مقدار بسيار كمي[ از زكات مالش را نپردازد مؤمن و مسلمان نيست و ارزشي در پيشگاه خداوند ندارد... .( وسايلالشيعه، همان، ص 34. )

3. پرداخت زكات، آثار و نتايج پر بركتي براي پرداخت كننده دارد، و حتي در معناي زكات گفته ميشود كه به معناي نمو و زيادت است(مفردات راغب اصفهاني، ص 380و381، انتشارات دارالقلم، دمشق و دارالشامية، بيروت. ) و باعث نزول رحمت الهي ميشود; چنان كه خداوند متعال ميفرمايد: فسأَكتبها للّذينَ يتّقون و يؤتون الزكوَة; (اعراف، 156) و به زودي آن ]رحمتم[ را براي كساني كه پرهيزكاري ميكنند و زكات ميدهند مقرر ميدارم....

حضرت موسيبنجعفر7 فرمود: اموال خود را به وسيله زكات حفظ كنيد.( وسايل الشيعه، همان، ص 14. )

امام صادقميفرمايد: خداوند بزرگ براي فقيران در اموال اغنيا فريضهاي قرار داده كه جز با ادأ آن شايستة ستايش نيستند و آن زكات است كه به وسيله آن، خون خود را حفظ ميكنند و نام مسلمان بر آنها گذارده ميشود.( وسايلالشيعه، همان، ص 32. )

افزون بر اين، با پرداختن زكات در جامعة اسلامي، مسلماني فقير و نيازمند باقي نخواهد ماند; چنان كه امام صادقفرمود: اگر همه مردم زكات اموال خود را بپردازند، مسلماني فقير و نيازمند، باقي نخواهد ماند و مردم، فقير و محتاج و گرسنه و برهنه نميشوند; مگر به خاطر گناه ثروتمندان.( وسايلالشيعة، همان، ص 12. )



فرهنگ ومعارف قرآن